The Babbit and the Bromide - Fred Astaire, Adele Astaire, Novelty Orchestra

Hello!

How are you?

How’s the folks?

What’s new?

I’m great.

That’s good.

Haha!

Knock wood.

Well, well.

That’s life.

What do you know?

How’s your wife?

Gotta run.

Oh, my.

Ta ta!

Olive oil.

Goodbye.

Ten years went quickly by for both these substantial men.

And then it happened

that one day they chanced to meet again.

That they had both developed in ten

years there was no doubt.

And so of course they had an awful lot to talk about.

(Repeat **)

Before they met again some 20 years they had to wait.

This time it happened up

above inside St. Peter’s gate.

A harp each one was carrying and both were

sprouting wings.

And this was what they said as they were strumming on the

strings.

(Repeat **)

Hallo!

Hoe is het met je?

Hoe gaat het met de mensen?

Wat is er nieuw?

Ik ben geweldig.

Dat is goed.

Hahaha!

Klop hout.

Nou nou.

Zo is het leven.

Wat weet jij?

Hoe gaat het met uw vrouw?

Ik moet gaan.

Oh mijn.

Ta ta!

Olijfolie.

Tot ziens.

Tien jaar gingen snel voorbij voor deze beide forse mannen.

En toen gebeurde het

dat ze elkaar op een dag weer tegenkwamen.

Dat ze allebei in tien jaar waren ontwikkeld

jaar was er geen twijfel.

En dus hadden ze natuurlijk ontzettend veel om over te praten.

(Herhalen **)

Voordat ze elkaar weer zo'n 20 jaar ontmoetten, moesten ze wachten.

Deze keer is het gebeurd

boven in de Sint-Pieterspoort.

Ieder droeg een harp en beide waren:

uitlopende vleugels.

En dit zeiden ze terwijl ze aan het tokkelen waren op de

snaren.

(Herhalen **)