Drunken Nights In The City - Frankie Miller

I’ll tell you a story about a night in the town

It started off drinking and fighting

By the time a was through

I’d near worn out my shoes

I had visited every known dive

All the lights in the alley

Fall dim on the ground, When your trying to see your

Way home

And the all night ladies

In their perfume so fine

Won’t leave a poor boy alone

Well the paths of the gambler

Are kneeded too thin

When the cards are all spread on the floor

The six and the seven

I needed to win

And you can’t call the bluff any more

So you stand to your feet

And you figure discretely

The best way to pay what you owe

And she hands you a line

Tells you thanks for the time

'You might have brought brains to the show.'

Drunken nights on the city

Are showing their toes

They’ll take you for all that you owe

You can’t judge a book

And you can’t judge a crook

Down where the men, they can’t go

By early the next morning

I rose up to tight

My eyes were as red as the light

My pockets were empty

And so was my heart

And I promised to put things right

So I went to the preacher

I fell on my knees

I asked the preacher

To right all my wrongs

But he just shook his head

And looked sorry when he said

'You've been on the drink far too long'

Ik zal je een verhaal vertellen over een nachtje in de stad

Het begon met drinken en vechten

Tegen de tijd dat a klaar was,

Ik was bijna op met mijn schoenen

Ik had elke bekende duik bezocht

Alle lichten in de steeg

Val zwak op de grond, wanneer je probeert je te zien

De weg naar huis

En de hele nacht dames

In hun parfum zo fijn

Laat een arme jongen niet alleen

Nou, de paden van de gokker

Zijn knieën te dun

Als de kaarten allemaal op de grond liggen

De zes en de zeven

Ik moest winnen

En je kunt niet meer bluffen

Dus je staat op je voeten

En je denkt discreet

De beste manier om te betalen wat u verschuldigd bent

En ze geeft je een lijn

Zegt je bedankt voor de tijd

'Je hebt misschien hersens naar de show gebracht.'

Dronken nachten in de stad

Tonen hun tenen

Ze nemen je mee voor alles wat je schuldig bent

Je kunt een boek niet beoordelen

En je kunt een oplichter niet beoordelen

Waar de mannen niet kunnen gaan

Uiterlijk de volgende ochtend vroeg

Ik stond op tot strak

Mijn ogen waren zo rood als het licht

Mijn zakken waren leeg

En zo was mijn hart

En ik beloofde dingen recht te zetten

Dus ik ging naar de predikant

Ik viel op mijn knieën

Ik vroeg de predikant

Om al mijn fouten recht te zetten

Maar hij schudde gewoon zijn hoofd

En keek sorry toen hij zei:

'Je hebt veel te lang gedronken'