Caledonia - Frankie Miller

I don’t know if you can see,

The changes that have come over me.

In these last few days I’ve been afraid,

That I might drift away.

I’ve been telling stories, singing songs,

That make me think about where I come from.

That’s the reason why I seem

So far away today.

(Chorus)

Let me tell you that I love you,

That I think about you all the time.

Caledonia you’re calling me,

Now I’m going home.

But if I shall become a stranger,

Know that it would make me more than sad,

Caledonia’s been everything I’ve ever had.

Now I have moved and kept on moving,

Proved the points that I needed proving,

Lost the friends that I needed losing,

Found others on the way.

I have kissed the lads and left them crying,

Stolen dreams, yes there’s no denying,

I have travelled hard sometimes with conscience

flying,

Somewhere in the wind.

(Chorus)

Now I’m sitting here before the fire,

The empty room, a forest choir,

The flames have cooled.

don’t get any higher,

They’ve withered now they’ve gone.

But I’m steady thinking my way is clear,

And I know what I will do tomorrow,

When hands have shaken, the kisses flowed,

Then I will disappear.

(Chorus)

Ik weet niet of je kunt zien,

De veranderingen die over mij zijn gekomen.

De afgelopen dagen ben ik bang geweest,

Dat ik zou wegdrijven.

Ik heb verhalen verteld, liedjes gezongen,

Dat doet me nadenken over waar ik vandaan kom.

Dat is de reden waarom ik lijk

Zo ver weg vandaag.

(Refrein)

Laat me je vertellen dat ik van je hou,

Dat ik de hele tijd aan je denk.

Caledonië, je noemt me,

Nu ga ik naar huis.

Maar als ik een vreemdeling word,

Weet dat het me meer dan verdrietig zou maken,

Caledonia is alles wat ik ooit heb gehad.

Nu ben ik verhuisd en blijf ik bewegen,

Bewezen de punten die ik moest bewijzen,

Ik verloor de vrienden die ik nodig had kwijt te raken,

Onderweg nog anderen gevonden.

Ik heb de jongens gekust en huilend achtergelaten,

Gestolen dromen, ja het valt niet te ontkennen,

Ik heb soms met geweten hard gereisd

vliegen,

Ergens in de wind.

(Refrein)

Nu zit ik hier voor het vuur,

De lege kamer, een boskoor,

De vlammen zijn afgekoeld.

niet hoger komen,

Ze zijn verdord nu ze weg zijn.

Maar ik denk constant dat mijn weg duidelijk is,

En ik weet wat ik morgen ga doen,

Als de handen geschud zijn, vloeiden de kussen,

Dan zal ik verdwijnen.

(Refrein)