Recidiv - Franke

Kastade min enda sanning åt sidan

Oberörd även inför ord som räddat mitt liv

En genial lektion

Att min värdighet kunde vara så skör

Men bland håglöshet och resignation

Visslar jag andaktsfullt en annan ton

Tar in obrutna sanningar

Som motstånd till verklighetens

Spekulation över den enskilda människan

Det slog in år

I våra lungor

Utan att vi romantiserande längtade tillbaks

Till en förledande tröst

& vi hölls kvar i masskonsumtion

Men det kommer aldrig bli så igen

Mijn enige waarheid aan de kant geschoven

Onbewogen zelfs in het aangezicht van woorden die mijn leven hebben gered

Een briljante les

Dat mijn waardigheid zo fragiel kon zijn

Maar tussen lusteloosheid en gelatenheid

Ik fluit vroom een ​​andere toon

Ongebroken waarheden opnemen

Als weerstand tegen de realiteit

Speculatie over de individuele persoon

Het raakte jaren

In onze longen

Zonder dat we romantisch verlangen om terug te keren

Tot een verleidelijke troost

& we werden gehouden in massaconsumptie

Maar dat zal nooit meer zo zijn