Sheila - Frank Sinatra, Axel Stordahl

Sheila is yesterday’s kiss,

The girl who loved me, the heart that I miss,

At times when old flames reappear,

I cry over souvenirs, or smile at lonely flowers.

Those hours with Sheila, I’ll never regain,

Their light has faded like one summer rain,

But someway I’ll find that someday

When Sheila is mine once again.

(Those hours with Sheila he’ll never regain.)

(Their light has faded, faded like one summer rain)

But someway, I’ll find that someday

When Sheila is mine once again.

(Sheila, Sheila, woooo)

Sheila is de kus van gisteren,

Het meisje dat van me hield, het hart dat ik mis,

Op momenten dat oude vlammen weer opduiken,

Ik huil om souvenirs of glimlach om eenzame bloemen.

Die uren met Sheila, ik kom nooit meer terug,

Hun licht is vervaagd als een zomerregen,

Maar op de een of andere manier zal ik dat ooit vinden

Als Sheila weer van mij is.

(Die uren met Sheila zal hij nooit meer terugkrijgen.)

(Hun licht is vervaagd, vervaagd als een zomerregen)

Maar op de een of andere manier zal ik dat ooit vinden

Als Sheila weer van mij is.

(Sheila, Sheila, woooo)