Say Yes to Violence - Foxes In Fiction

Better selves I could organize, I just wanna look strong

If I become who I pretend to be, who have I been all along?

A mild-mannered Canadian, useless in our passiveness

Apologies for the northern shame, kill with gentleness

Message came from the other side;

«say yes to violence»

There’s a voice buried in the waves, keeps begging me to swim

Moving fast to get out in front and wash the night out of the cloth

And tell you how I got the scar as blood fills my mouth

Hard to understand why

Half of me, it wants to be enveloped

Clouded in my vital signs, a second sight

Burning out, I’m pushing back on the fading light

Losing trust here on the ledge, I know what it could steal

I’m giving in to indifference telling fantasy from real

Try to make new memory, the lens blurred I tried to rush

And felt the sweat sink through the bed the night I said too much

Hard to understand why

Half of me, it wants to be enveloped

Clouded in my vital signs, a second sight

Burning out, I’m pushing back on the fading light

Betere ikken die ik zou kunnen organiseren, ik wil er gewoon sterk uitzien

Als ik word wie ik doe alsof ik ben, wie ben ik dan al die tijd geweest?

Een zachtaardige Canadees, nutteloos in onze passiviteit

Excuses voor de noordelijke schaamte, dood met zachtheid

Bericht kwam van de andere kant;

"zeg ja tegen geweld"

Er is een stem begraven in de golven, blijft me smeken om te zwemmen

Snel bewegen om naar voren te komen en de nacht uit de kleren te wassen

En je vertellen hoe ik het litteken kreeg terwijl het bloed mijn mond vult

Moeilijk te begrijpen waarom

De helft van mij, het wil worden omhuld

Vertroebeld in mijn vitale functies, een tweede gezicht

Burn-out, ik duw terug op het vervagende licht

Ik verlies het vertrouwen hier op de richel, ik weet wat het kan stelen

Ik geef toe aan onverschilligheid om fantasie van echt te onderscheiden

Probeer een nieuwe herinnering te maken, de lens vervaagd die ik probeerde te haasten

En voelde het zweet door het bed zinken de nacht dat ik te veel zei

Moeilijk te begrijpen waarom

De helft van mij, het wil worden omhuld

Vertroebeld in mijn vitale functies, een tweede gezicht

Burn-out, ik duw terug op het vervagende licht