The Girl I Can't Forget - Fountains of Wayne

Well, she picked me up in a German car

And she took me out to an Irish bar

Where I drank some beer in a plastic cup

'Til I had some trouble standing up

And then she drove downtown to a strobe-lit space

Where all the guys wore chains and the thumping bass

Was so intense I could barely feel my face

Then I think I asked her back to my place

But that’s all I recall

And when I woke up in the hall

I was alone and softly groaning

And I lost my keys, and I lost my phone

And I wondered what I did or said

That I might soon regret

It was the night I can’t remember

With the girl I can’t forget

Well, I was reeling, watching the ceiling spin

The next evening when my friends walked in

And when I asked them if they knew where I’d been

They didn’t speak at first, they only grinned

You see, I’m not the type to get in fights

But that might not have been the case last night

Because they heard that I had a word or two

With the man who asked, «Is she with you?»

And if I took it the wrong way

I guess that’s not for me to say

Though it seems I may have slipped up

When I offered him some grooming tips

But at least that helps explain

The cuts and bruises on my head

From the night I can’t remember

With the girl I can’t forget

And it’s all coming back now

Don’t know how to react now

Guess I’ll let it go

I’m not so sure I want to know

Well, I was back at work at 9:15

When a message popped up on my screen

It said, «Pick me up at 8:45

And we can give it one more try»

And now that I’m with her

The whole thing seems a bit absurd

Though she never fails to tell the tale

Of the time she had to post my bail

And for giving me a second chance

I’m forever in her debt

Since the night I can’t remember

She’s the girl I will never forget

Nou, ze heeft me opgehaald in een Duitse auto

En ze nam me mee naar een Ierse bar

Waar ik wat bier dronk in een plastic beker

Totdat ik wat moeite had met opstaan

En toen reed ze het centrum in naar een met flitslicht verlichte ruimte

Waar alle jongens kettingen droegen en de dreunende bas

Was zo intens dat ik mijn gezicht nauwelijks kon voelen

Toen denk ik dat ik haar terug naar mijn huis heb gevraagd

Maar dat is alles wat ik me herinner

En toen ik wakker werd in de hal

Ik was alleen en kreunde zachtjes

En ik verloor mijn sleutels, en ik verloor mijn telefoon

En ik vroeg me af wat ik deed of zei

Waar ik misschien snel spijt van krijg

Het was de nacht die ik me niet kan herinneren

Met het meisje dat ik niet kan vergeten

Nou, ik was aan het bijkomen, kijkend naar het plafond dat ronddraaide

De volgende avond toen mijn vrienden binnenkwamen

En toen ik ze vroeg of ze wisten waar ik was geweest

Ze spraken eerst niet, ze grijnsden alleen

Zie je, ik ben niet het type om in gevechten te raken

Maar dat was gisteravond misschien niet het geval

Omdat ze hoorden dat ik een paar woorden had

Met de man die vroeg: "Is ze bij jou?"

En als ik het verkeerd opvat

Ik denk dat het niet aan mij is om te zeggen

Hoewel het lijkt alsof ik ben uitgegleden

Toen ik hem wat verzorgingstips aanbood

Maar dat helpt in ieder geval om het uit te leggen

De snijwonden en blauwe plekken op mijn hoofd

Van de nacht die ik me niet kan herinneren

Met het meisje dat ik niet kan vergeten

En het komt nu allemaal terug

Weet niet hoe ik nu moet reageren

Ik denk dat ik het laat gaan

Ik weet niet zo zeker of ik het wil weten

Nou, ik was om 9.15 uur weer aan het werk

Toen er een bericht op mijn scherm verscheen

Er stond: "Haal me op om 8:45"

En we kunnen het nog een keer proberen»

En nu ik bij haar ben

Het geheel lijkt een beetje absurd

Hoewel ze nooit faalt om het verhaal te vertellen

Van de tijd dat ze mijn borgtocht moest posten

En om me een tweede kans te geven

Ik sta voor altijd bij haar in de schuld

Sinds de nacht kan ik het me niet herinneren

Zij is het meisje dat ik nooit zal vergeten