Perdition - Far West Battlefront

You said you would come back for me

And I’ll wait an eternity more

You swore to bring me back

But our sequence was all out of line

Drifting amongst the company of dust

We don’t coincide in unity

I can’t become just another note on this page

Waiting for my chance to illuminate

So terribly out of reach

An eternity alone

I’ll wait for an eternity more

You said you would come back for me

And I’ll wait for an eternity more

You told me to leave what’s buried in the ground

Never to resurface

Will the universe even notice

Will the absence of life be felt

I can’t become just another imperfection

In this image you’ve painted

In this pyschodrome you’ve created

I chose the kiss of death over the essence of the cosmos

Leave what’s buried in the ground

Only leaving remnants of my mind

Play your song of death and send me to sleep

To sleep

I could never repay you

Time after time of hearing you sing

In my dreams I see it so clearly

We’re forever doomed to re-enact our failures

If you leave me here I’ll be crushed

Under the weight, under the weight of regret

An eternity alone

I’ll wait for an eternity more

You said you would come back for me

And I’ll sit and watch and wait for an eternity more

An eternity alone

You swore to bring me back

But our sequence was all out line

Drifting amongst the company of dust

We don’t coincide in unity

Even if I found my culmination

Would it even be enough

Even if I clawed my way to the surface

Would I even reach it in time

Je zei dat je terug zou komen voor mij

En ik wacht nog een eeuwigheid

Je hebt gezworen me terug te brengen

Maar onze volgorde was helemaal niet in lijn

Drijvend tussen het gezelschap van stof

We vallen niet samen in eenheid

Ik kan niet zomaar een opmerking op deze pagina worden

Wachten op mijn kans om te verlichten

Zo vreselijk buiten bereik

Een eeuwigheid alleen

Ik wacht nog een eeuwigheid

Je zei dat je terug zou komen voor mij

En ik wacht nog een eeuwigheid

Je zei dat ik moest laten wat er in de grond was begraven

Nooit meer opduiken

Zal het universum het zelfs merken

Zal de afwezigheid van leven worden gevoeld?

Ik kan niet zomaar een imperfectie worden

In deze afbeelding die je hebt geschilderd

In deze pyschodrome die je hebt gemaakt

Ik koos de kus des doods boven de essentie van de kosmos

Laat wat in de grond is begraven

Ik laat alleen resten van mijn geest achter

Speel je doodslied en stuur me in slaap

Slapen

Ik zou je nooit kunnen terugbetalen

Keer op keer dat ik je hoorde zingen

In mijn dromen zie ik het zo duidelijk

We zijn voor altijd gedoemd om onze mislukkingen opnieuw op te voeren

Als je me hier achterlaat, word ik verpletterd

Onder het gewicht, onder het gewicht van spijt

Een eeuwigheid alleen

Ik wacht nog een eeuwigheid

Je zei dat je terug zou komen voor mij

En ik zal zitten en kijken en nog een eeuwigheid wachten

Een eeuwigheid alleen

Je hebt gezworen me terug te brengen

Maar onze volgorde was helemaal uit lijn

Drijvend tussen het gezelschap van stof

We vallen niet samen in eenheid

Zelfs als ik mijn hoogtepunt heb gevonden

Zou het zelfs genoeg zijn?

Zelfs als ik me een weg naar de oppervlakte klauwde

Zou ik het zelfs op tijd bereiken?