Fantasmas - Fangoria

Yo fui feliz pero ahora mismo

El fuego anda junto a mí

Las sombras van cayendo en mis brazos

Y no sé cómo evitar lo irracional

Lo que me mantiene aquí sin respirar

¿Con qué fantasmas

He de luchar

De qué otro infierno

Más me eh de salvar?

¿Y cuánto va a costarme

La idea de olvidarme

De cada sueño que ya traicioné?

Por ser feliz me marcharía lejos

Muy lejos de mí

El tiempo está ardiendo en mis manos

Y no sé como apagar lo que encendí

Y no puedo soportar vivir así

Y a cada instante

Me juro ser valiente

No abandonar, seguir así

Ik was blij, maar nu

Het vuur loopt met mij mee

De schaduwen vallen in mijn armen

En ik weet niet hoe ik het irrationele moet vermijden

Wat houdt me hier zonder te ademen

met welke geesten?

ik moet vechten

van welke andere hel?

Meer he om mij te redden?

En hoeveel gaat het me kosten?

Het idee om mij te vergeten

Van elke droom die ik al heb verraden?

Om gelukkig te zijn zou ik weggaan

Ver weg van mij

De tijd brandt in mijn handen

En ik weet niet hoe ik moet uitschakelen wat ik heb aangezet

En ik kan het niet verdragen om zo te leven

En elk moment

Ik zweer dat ik dapper zal zijn

Geef niet op, ga zo door