Entre mil dudas - Fangoria

Que siempre fui a ciegas

Sin querer ver la verdad

Que nunca abri los ojos

Hasta que me fui a estrellar

No pude esquivar

La decepcin final

Tu

Que mientes mas que hablas

Y haces dao por hacer

Ajeno a los infiernos que otros

Pueda padecer

Cuando me das amor

Me das dolor tambin

Entre mil dudas naufragu

Entre tus brazos me olvid

Perdido el norte me encontr

Entre la angustia y el placer

Y castigada repeti

El mismo error, principio y fin

De lo que ya no se puede evitar

No, no pienses que te culpo

De mi torpe decisin

Slo yo soy culpable

Y responsable ante Dios

Llegados hasta aqui

Qu mas quieres de mi?

Y navegando sin direccin

La confusin me arrastrara

Hacia ningun lugar

Y la marea entierra mi razn

Hundindola, ahogandola…

Entre mil dudas naufragu

Entre tus brazos me olvid

Perdido el norte me encontr

Entre la angustia y el placer

Y castigada repeti

El mismo error, principio y fin

De lo que ya no se puede evitar

Me arrancaria el alma

Pero hoy me falta el valor

Me arrancaria el alma

Pero hoy me falta el valor

Entre mil dudas naufragu

Entre la angustia y el placer

Algo que ya no se puede evitar

dat ik altijd blind werd

Zonder de waarheid te willen zien

dat ik nooit mijn ogen heb geopend

Tot ik ging crashen

ik kon niet ontwijken

de laatste teleurstelling

Jij

dat je meer liegt dan dat je praat

En je doet schade om te doen

Zich niet bewust van de hel dat anderen

kan lijden

wanneer je me liefde geeft

jij doet mij ook pijn

Tussen duizend twijfels leed ik schipbreuk

In je armen ben ik vergeten

Verloren noorden vond ik mezelf

Tussen angst en plezier

en gestraft herhaald

Dezelfde fout, begin en einde

Van wat niet meer kan worden vermeden

Nee, denk niet dat ik je de schuld geef

Van mijn onhandige beslissing

Alleen ik ben schuldig

En verantwoording schuldig aan God

hier aangekomen

Wat wil je nog meer van me?

En zeilen zonder richting

De verwarring zal me slepen

naar nergens

En het tij begraaft mijn reden

Zinken, verdrinken...

Tussen duizend twijfels leed ik schipbreuk

In je armen ben ik vergeten

Verloren noorden vond ik mezelf

Tussen angst en plezier

en gestraft herhaald

Dezelfde fout, begin en einde

Van wat niet meer kan worden vermeden

Ik zou mijn ziel scheuren

Maar vandaag heb ik de moed niet

Ik zou mijn ziel scheuren

Maar vandaag heb ik de moed niet

Tussen duizend twijfels leed ik schipbreuk

Tussen angst en plezier

Iets wat niet meer te vermijden is