Жертва - Falsegiver, Promises Betrayed

Закрыть глаза — я вижу мир на краю пропасти

Узел завязан на шее, стекает чёрная кровь по моим рукам

Я так устал и не хочу оспаривать твои мысли

Ты вновь восхваляешь свое божество

Наши мысли не схожи

Чёрной кровью по рукам стекают все мольбы

Я лишь просил простить!

Безумен среди этой толпы?

Апатия, узел завязан на шее

Избавь меня от блеклости мира

Проповедуй смерть

Проповедуй любовь

Проповедуй то…

То что я хочу услышать

Bleeegh!

Обожги

Сердце моё заставь погрузиться в темноту

Больше я не хочу быть зависим

Мой кошмар

Впитаю сладкий яд

По телу просочится, я не замечу

Боль внутри заставит замолчать

Закрыть глаза и реальность не видеть

Яд проникает под кожу

В стенах пропитанных болью

Я безнадёжен, я безнадёжен!

Моя тоска — мой приговор

Кровь на руках смоет этот позор

Внутри уродлив

Как вы — уродлив!

Я так устал и не хочу оспаривать твои мысли

Ты вновь восхваляешь свое божество

Кровь на руках смоет этот позор

Позор, позор, позор, позор

Я ненавижу когда лгут в лицо

Я достаю свой ствол тебе в ебло

Тебе в ебло направляю

Сука мразь, затки свою пасть!

Я не хочу больше слышать этих гнилых фраз

Сегодня здесь останется только один из нас (нас, нас, нас)

Гильзы падают на пол

Вспышки блеков

Моя ухмылка

И я смотрю вперёд

Разбиты зеркала

Я больше не буду врать себе что всё так хорошо

Sluit mijn ogen - ik zie de wereld aan de rand van de afgrond

Er zit een knoop om mijn nek, zwart bloed stroomt langs mijn armen

Ik ben zo moe en wil je gedachten niet uitdagen

Je prijst je godheid weer

Onze gedachten zijn niet hetzelfde

Zwart bloed stroomt langs de handen van alle gebeden

Ik heb alleen om vergeving gevraagd!

Gek in deze menigte?

Apathie, knoop om de nek gebonden

Verlos mij van de saaiheid van de wereld

predik de dood

Predik liefde

Predik dat...

Wat ik wil horen

Bleegh!

brandwond

Laat mijn hart in duisternis duiken

Ik wil niet meer afhankelijk zijn

Mijn nachtmerrie

Geniet van het zoete gif

Het zal door het lichaam sijpelen, ik zal het niet merken

De pijn van binnen zal zwijgen

Sluit je ogen en zie de werkelijkheid niet

Gif dringt onder de huid door

In de muren gedrenkt in pijn

Ik ben hopeloos, ik ben hopeloos!

Mijn verlangen is mijn zin

Bloed aan de handen zal deze schaamte wegwassen

Binnen is lelijk

Wat ben je lelijk!

Ik ben zo moe en wil je gedachten niet uitdagen

Je prijst je godheid weer

Bloed aan de handen zal deze schaamte wegwassen

Schande, schande, schande, schande

Ik haat het als ze in mijn gezicht liegen

Ik haal mijn koffer tevoorschijn in jouw fuck

Ik stuur je naar de eblo

Bitch uitschot, hou je mond!

Ik wil deze rotte zinnen niet meer horen

Vandaag zal er maar één van ons hier overblijven (wij, ons, ons)

Omhulsels vallen op de grond

flitsen van zwart

mijn grijns

En ik kijk vooruit

Gebroken spiegels

Ik zal niet langer tegen mezelf liegen dat alles zo goed is