Смертный приговор - Falsegiver

Безумие — парадокс, сжигающий наши души

Этот мир давно изжил себя

Отражаясь в лезвии ножа

В забвении душа

И Богу ведом страх

Загнавший в угол

Загнавший в угол себя

Скорби нет

Забуду навсегда

Стираю кровь с лица

Тобой был зависим

Прости меня, я так устал

Прости меня, я так устал всю боль внутри держать

Подобны крысам в клетке

Blegh!

Всё сильней и сильней терзает страх

Ярость, кровь и боль в твоих глазах

Мы сами свои палачи, с каждым разом сильнее заточим ножи, но

Ядовитый страх этой суеты

Мы давно издевались жестоко над ним

И теперь так жалко выглядит мир

В людском пророчестве

Blegh!

Мы никому не нужны здесь

Нас ждёт убогий финал

Реинкарнация?

Веришь?!

Там только пустота

Безумие пожирает наши души

Завязав глаза идём по лезвию ножа

Скорби нет

Забуду навсегда

Стираю кровь с лица

Тобой был зависим

Прости меня, я так устал

Прости меня, я так устал всю боль внутри держать

Не доберёмся до сути

Захлебнемся во лжи

Время ход прекратит свой

Мы остались ни с чем

Прости меня, я так устал

Прости меня, я так устал всю боль внутри держать

Blegh!

Небо сгорит…

Я впитал

Весь кошмар

Waanzin is een paradox die onze zielen verbrandt

Deze wereld is al lang voorbij

Weerspiegeld in het lemmet van een mes

In de vergetelheid ziel

En God kent angst

in het nauw gedreven

Zichzelf in het nauw gedreven

Er is geen verdriet

Ik zal voor altijd vergeten

Ik veeg het bloed van mijn gezicht

Ik was verslaafd aan jou

Vergeef me, ik ben zo moe

Vergeef me, ik ben het zo zat om alle pijn binnen te houden

Als ratten in een kooi

Blegh!

Meer en meer gekweld door angst

Woede, bloed en pijn in je ogen

We zijn onze eigen beulen, elke keer slijpen we onze messen meer, maar

Giftige angst voor deze ophef

We hebben hem lang op wrede wijze bespot

En nu ziet de wereld er zo zielig uit

In menselijke profetie

Blegh!

Niemand heeft ons hier nodig

We wachten op een ellendig einde

reïncarnatie?

Geloof je?!

Er is alleen leegte

Waanzin verslindt onze ziel

Geblinddoekt lopen we langs het lemmet van een mes

Er is geen verdriet

Ik zal voor altijd vergeten

Ik veeg het bloed van mijn gezicht

Ik was verslaafd aan jou

Vergeef me, ik ben zo moe

Vergeef me, ik ben het zo zat om alle pijn binnen te houden

Laten we niet ter zake komen

Laten we verdrinken in leugens

De tijd stopt met lopen

We hebben niets meer

Vergeef me, ik ben zo moe

Vergeef me, ik ben het zo zat om alle pijn binnen te houden

Blegh!

De hemel zal branden...

ik heb geabsorbeerd

De hele nachtmerrie