The Void Alone - Fallujah

Compulsion and numbness become

The only way that I can survive

This moment is the closest thing

I’ll ever have to paradise

Color reflects as the night projects

A glitch in the frame for this life of excess

Tell me secrets of life and death

For I foresee my grave

Forget the past

Or be swarmed with regret

A pulse in the veins

As I wait for the end

Fighting fear I wait in agony

Seeping into the soil

Rust upon the coil

I am swarmed with self contempt

Never again, no never again

I don’t want to face

The void alone

The warmth in me

Swallowed whole

The sequence of the frames

A young child alone

Speak to me

So gracefully

You saw me through the lights

And we had only time

Paradise awaits as I unfold

Bleeding days into the soil

Forgetting the child you always were

Becoming the man takes more than words

Hate the way my thoughts they sway

Home is but a place, a cage in a frame

Dwang en gevoelloosheid worden

De enige manier waarop ik kan overleven

Dit moment komt het dichtst in de buurt

Ik zal ooit in het paradijs moeten

Kleur weerspiegelt als de nachtprojecten

Een storing in het kader van dit leven van overmaat

Vertel me geheimen van leven en dood

Want ik voorzie mijn graf

Vergeet het verleden

Of overspoeld worden met spijt

Een puls in de aderen

Terwijl ik wacht op het einde

Vecht tegen angst, ik wacht in doodsangst

In de grond sijpelen

Roest op de spoel

Ik zit vol met zelfverachting

Nooit meer, nee nooit meer

Ik wil niet onder ogen zien

De leegte alleen

De warmte in mij

Geheel ingeslikt

De volgorde van de frames

Een jong kind alleen

Spreek tot mij

Zo gracieus

Je zag me door het licht

En we hadden alleen tijd

Het paradijs wacht terwijl ik me ontvouw

Bloedende dagen de grond in

Het kind vergeten dat je altijd was

Om de man te worden is meer nodig dan woorden

Haat de manier waarop mijn gedachten zwaaien

Thuis is slechts een plaats, een kooi in een frame