Eldanie Uelle - Fairyland

Once was a time, in the white desert cold

And a place she could call her own

Then came the darkness, fear, grievance and hate

From the hands of Gods, it’s gone forever now

The dream of a man, and whisper of tears

All gone with the wind

Black endless night, in the shadows of hell

The fearful disk stood before the sun

So the lights of her father God shined not upon her land

In her castle of frost she swore for revenge

Far to the north, the call of retaliation

Open up, wide the gates of Havenrod

Solan has called the help of the one

Over the frost where the white mountains lie

What will future be, in the shadows of a word?

To be a queen: an oath upon the sword

And a tale.

And the tale carries on

The ghost of a word, a promise unsaid a whisper away

For the helpless we left our homes behind

And to our destiny, we carry one

The dark clouds are far and yet I’m so cold

It seems that we’ve reached the end of the world

For the twilight we’ll take our swords

And to Eldergrave we’ll fight our way

Our fathers and brothers are dying in vain

But this is our oath: we’ll get our revenge

Solan has called the help of the one

Over the frost where the white mountains lie

What will future be, in the shadows of a word?

To be a queen: an oath upon the sword

And a tale.

Er was eens een tijd, in de witte woestijnkoude

En een plek die ze haar eigen zou kunnen noemen

Toen kwamen de duisternis, angst, grieven en haat

Uit de handen van Goden, het is nu voor altijd weg

De droom van een man en gefluister van tranen

Allemaal weg met de wind

Zwarte eindeloze nacht, in de schaduw van de hel

De angstige schijf stond voor de zon

Dus de lichten van haar vader God schenen niet op haar land

In haar kasteel van vorst zwoer ze wraak te nemen

Ver naar het noorden, de roep van vergelding

Open, wijd de poorten van Havenrod

Solan heeft de hulp ingeroepen van degene

Over de vorst waar de witte bergen liggen

Wat zal de toekomst zijn, in de schaduw van een woord?

Koningin zijn: een eed op het zwaard

En een verhaal.

En het verhaal gaat verder

De geest van een woord, een onuitgesproken belofte

Voor de hulpelozen hebben we onze huizen achtergelaten

En voor ons lot dragen we er een

De donkere wolken zijn ver en toch heb ik het zo koud

Het lijkt erop dat we het einde van de wereld hebben bereikt

Voor de schemering nemen we onze zwaarden

En naar Eldergrave vechten we op onze manier

Onze vaders en broers sterven tevergeefs

Maar dit is onze eed: we zullen wraak nemen

Solan heeft de hulp ingeroepen van degene

Over de vorst waar de witte bergen liggen

Wat zal de toekomst zijn, in de schaduw van een woord?

Koningin zijn: een eed op het zwaard

En een verhaal.