We Are Legend - Fail Emotions

They were moving south.

There’d be no surviving another winter here.

Two souls, the father and son,

Having lost all, looking his way.

He held a son’s hand as they stumbled through the woods.

The other hand he held out before him.

They bore on south in the days and weeks to follow.

Solitary and dogged.

A raw hill country.

Just once at time.

You’ve got it, you’ve lost it, you’ve died.

Once again let’s see your life line —

It’s disappointing and getting worse.

But never getting close.

But it’s okay — I’m that kid, who’s getting older on his way.

So easy to say — but you feel you’ll get it all one day.

But I’m okay — It won’t be too hard until be safe.

I’ll just get back such the rave day!

The right dreams for a man in peril were dreams of peril and all else was the

call of languor and of death.

From day dreams on the road there was no waking.

He plodded on.

But it’s okay — I’m that kid, who’s getting older on his way.

So easy to say — but you feel you’ll get it all one day.

But I’m okay — It won’t be too hard until be safe.

I’ll just get back such the rave day!

Ze gingen naar het zuiden.

Je zou hier geen winter meer kunnen overleven.

Twee zielen, de vader en de zoon,

Alles verloren hebbend, zijn kant opkijkend.

Hij hield de hand van een zoon vast terwijl ze door het bos strompelden.

De andere hand stak hij voor zich uit.

In de dagen en weken die volgden, gingen ze naar het zuiden.

Eenzaam en vasthoudend.

Een ruig heuvelland.

Slechts één keer per keer.

Je hebt het, je bent het kwijt, je bent dood.

Laten we nog eens kijken naar je levenslijn —

Het is teleurstellend en wordt steeds erger.

Maar nooit in de buurt komen.

Maar het is oké - ik ben dat kind, dat onderweg ouder wordt.

Zo gemakkelijk gezegd, maar je denkt dat je het op een dag allemaal krijgt.

Maar ik ben in orde. Het zal niet zo moeilijk zijn totdat het veilig is.

Ik kom gewoon zo'n rave-dag terug!

De juiste dromen voor een man in gevaar waren dromen van gevaar en al het andere was de...

roep van loomheid en van dood.

Van dagdromen op de weg was er geen ontwaken.

Hij ploeterde voort.

Maar het is oké - ik ben dat kind, dat onderweg ouder wordt.

Zo gemakkelijk gezegd, maar je denkt dat je het op een dag allemaal krijgt.

Maar ik ben in orde. Het zal niet zo moeilijk zijn totdat het veilig is.

Ik kom gewoon zo'n rave-dag terug!