Void - Face Down

I used to wake up to a face

Now I wake up to a wall

The terms are down in black and white

My life is caught between the lines

Is this the end of the line?

I’m confined to a void

Losing face with time

I’m inclined to avoid

Waiting around with my ear to the door

Balancing on eggshells, empty basket on the floor

You’ve gone so far

And I feel so far-gone

It’s all gone away

Void

Ik werd altijd wakker met een gezicht

Nu word ik wakker tegen een muur

De voorwaarden zijn in zwart-wit weergegeven

Mijn leven zit gevangen tussen de regels

Is dit het einde van de regel?

Ik ben beperkt tot een leegte

Gezichtsverlies met de tijd

Ik ben geneigd te vermijden

Wachten met mijn oor naar de deur

Balanceren op eierschalen, lege mand op de grond

Je bent zo ver gegaan

En ik voel me zo ver weg

Het is allemaal weg

Leegte