My Last Tequila - Face Down

One’s life is hard enough

To fear the strain or the gun

Live by the only rules, the rule of survival!

The rule of compassion!

Born with a gun in hand

To fend for yourself and your other

Take the bar, one last time, one last order

One last tequila!

Take the stairs, from side to side

Fall back, back to the starting line

To the lap, of a black haired, black haired beauty

So hypnotized, by those bright, bright green eyes

Grabs my hand and leads the way

Takes me up to the room

Takes my clothes off and throws me to the bed

Eight hours later I wake up without a piece

Return to the bar, another order

Another tequila!

Days pass by relentlessly, every one a reflection

Of the other, monotonous is my burden

Symphonic sound of the piano playing

Just to be disturbed by the slamming doors

Silence overcome like the black of night

Light disappears behind shadows glaring

Ambiance of terror

Shivers down the spine

Petrified still

As the heart starts racing

Stand up and face the truth, without fear

Negotiate for peace, without fear

Always stand your ground, without fear

Draw the gun in time, without fear

Stand up to the bar, again in time, again an order

Again a tequila!

Days pass by relentlessly, every one a reflection

Of the other, monotonous is my burden

The sound of the footsteps, like whispering wind

Impossible to close my eyes

Stand up to the bar, my last time, my last order

My last tequila!

Iemands leven is al moeilijk genoeg

Om de spanning of het pistool te vrezen

Leef volgens de enige regels, de regel van overleven!

De regel van compassie!

Geboren met een pistool in de hand

Om voor jezelf en je ander te zorgen

Neem de bar, nog een laatste keer, nog een laatste bestelling

Nog een laatste tequila!

Neem de trap, van links naar rechts

Terugvallen, terug naar de startlijn

Op de schoot van een zwartharige, zwartharige schoonheid

Zo gehypnotiseerd door die heldere, felgroene ogen

Pakt mijn hand en wijst de weg

Brengt me naar de kamer

Doet mijn kleren uit en gooit me op het bed

Acht uur later word ik wakker zonder een stuk

Ga terug naar de bar, nog een bestelling

Nog een tequila!

Dagen gaan meedogenloos voorbij, allemaal een weerspiegeling

Van de andere is eentonig mijn last

Symfonische klank van het pianospel

Gewoon om gestoord te worden door de dichtslaande deuren

Stilte overwonnen als het zwart van de nacht

Licht verdwijnt achter verblindende schaduwen

Sfeer van terreur

Rillingen over de rug

Nog steeds versteend

Terwijl het hart begint te kloppen

Sta op en confronteer de waarheid, zonder angst

Onderhandelen voor vrede, zonder angst

Sta altijd je mannetje, zonder angst

Trek het pistool op tijd, zonder angst

Sta op aan de bar, weer op tijd, weer een bestelling

Wederom een ​​tequila!

Dagen gaan meedogenloos voorbij, allemaal een weerspiegeling

Van de andere is eentonig mijn last

Het geluid van de voetstappen, als fluisterende wind

Onmogelijk om mijn ogen te sluiten

Sta op aan de bar, mijn laatste keer, mijn laatste bestelling

Mijn laatste tequila!