Yüksek Kaldırım - Ezginin Günlüğü

Galata’dan aşağı, yol gider suya vurur

Şu istanbul dediğin, yavrum, koynumda uyur

Asker dizilir asker camlara sardunyayım

Karavana içinde, yavrum, kaynasın canım

Hadi benim istanbul’um

Ben gül idim kurudum

Eller sevdaya düştü

Sen benim yarim oldun, aman

Aynam kırıldı aynam

Yitirdim cemalimi

Sırça kafes içinde, sevsinler hayalimi, aman

Ben de küçücüğidim, evlerin eğlencesi

Hayat bildiğin senin, yavrum, el söylencesi

Pazar kurulur pazar, çarşının arasına

Aşk dediğin satıldı, yavrum, el parasına

Beneden uit Galata gaat de weg en raakt het water

Dat Istanbul dat je noemt, schat, slaapt in mijn boezem

Soldaten line-up, soldaat op de ramen, ik ben geranium

In de trailer, schat, kook het schat

kom op mijn istanbul

Ik was een roos

handen werden verliefd

Je werd mijn helft, oh

Mijn spiegel is kapot

Ik verloor mijn schoonheid

In een glazen kooi, laat ze van mijn droom houden, oh

Ik was ook klein, de gezelligheid van het huis

Het leven is van jou, schat, handmythe

De markt is opgezet, de markt is tussen de bazaar

Wat jij liefde noemt is verkocht, schat, voor een dubbeltje