In the Name of Gore - Exhumed

Extrapolating from the abhorrent, we disinter a sordid truth

Heinously plundering death’s depths like a bumbling violent sleuth

Tearing through the layers of decay with vicious rancor and bitter scorn

To get at the cold, dead heart of the matter which we bring forth to mourn…

Carnage canonized ' We let death reign unfettered

Derangement eulogized ' To the last bloody letter

No one can do it better…

In grisly detail we play out or own death scenes' coup de grace

With homicidal zeal we remove the curtain that decorum would draw

Retrograding your morality in our sick, dead world, it had no place

Desecrating your sense of dignity, but of course in the end, it’s all a matter

of (dis)taste…

Your values mollified ' severed by clean, precise cuts, each to the last

Your senses vilified ' taste and tolerance are now taken to task…

In the name of gore, we’ll set right this bloody score

The grave can’t hold us anymore, we’ll kick in the mausoleum doors

Even sicker than before, we enjoy this gruesome chore

Revealing the ghastly horror, the face of death that you deplore

Rotting through the core, this slaughterous carnage you abhor

Is the vocation we adore, as we drain another oozing sore

Bringing revulsion to the fore, as the vomit stains on the floor

FOREVERMORE ' IN THE NAME OF GORE…

Stopping at nothing to indulge an off-color sense of tumor

We regurgitate force-fed atrocities straight onto a silver platter

Serving up ghastly repast hard to swallow without black humor

With tongue in cheek we gorge on the matter of splatter

Leaving no headstone unturned and no gravesite unmarred

Our wayward journey six feet straight down we undertake

Dark horses tread swiftly through this unhallowed danse macabre

Somnambulating through our own nightmares while fully awake…

Never letting sleeping cadavers lie, we wring out their sickening stories

Though lending a near and a voice to the dead would make some wince

No detail is omitted, no matter how repulsive, vile or gory

We won’t recant our morbid epithets, flesh, not words, is what we mince…

Decay by any other name would reek and fester just the same

We delight in beating a dead corpse in its own malignant game

Slicing off another cutting remark that could shear off protruding bones

Our barbs are quite malicious and our verbal daggers sharply honed…

Decay consecrated ' wallowing in our own pathological waste

Reality regurgitated ' and smear right back in your fucking face…

In the name of gore, we’ll set right this bloody score

The grave can’t hold us anymore, we’ll kick in the mausoleum doors

Even sicker than before, we enjoy this gruesome chore

Revealing the ghastly horror, the face of death that you deplore

Rotting through the core, this slaughterous carnage you abhor

Is the vocation we adore, as we drain another oozing sore

Bringing revulsion to the fore, as the vomit stains on the floor

FOREVERMORE ' IN THE NAME OF GORE…

Extrapolerend vanuit het weerzinwekkende, ontrafelen we een smerige waarheid

Op gruwelijke wijze de diepten van de dood plunderen als een stuntelige gewelddadige speurder

Door de lagen van verval scheuren met wrede rancune en bittere minachting

Om tot de koude, dode kern van de zaak te komen waarover we naar voren brengen om te rouwen...

Bloedbad heilig verklaard 'We laten de dood onbelemmerd regeren'

Derangement geprezen 'To the last bloody letter

Niemand kan het beter...

In griezelig detail spelen of bezitten we de coup de gratie van sterfscènes

Met moorddadige ijver verwijderen we het gordijn dat decorum zou trekken

Je moraliteit terugdraaien in onze zieke, dode wereld, daar was geen plaats voor

Het ontheiligen van je waardigheidsgevoel, maar uiteindelijk is het natuurlijk allemaal een kwestie

van (on)smaak…

Uw waarden verzacht 'doorgesneden door zuivere, precieze bezuinigingen, elk tot het laatst'

Je zintuigen belasterde 'smaak en tolerantie' worden nu aan het werk gezet ...

In de naam van gore, zullen we deze verdomde score rechtzetten

Het graf kan ons niet meer vasthouden, we trappen de mausoleumdeuren in

Nog zieker dan voorheen, genieten we van dit gruwelijke karwei

Het onthullen van de afschuwelijke horror, het gezicht van de dood dat je betreurt

Rottend door de kern, dit afschuwelijke bloedbad dat je verafschuwt

Is de roeping waar we van houden, terwijl we nog een sijpelende zweer leegzuigen?

Brengt walging naar voren, omdat het braaksel vlekken maakt op de vloer

FOREVERMORE ' IN DE NAAM VAN GORE...

Voor niets stoppen om een ​​ongekleurd gevoel voor tumor te krijgen

We spuien gewelddadige wreedheden rechtstreeks op een zilveren schaal

Een afschuwelijke maaltijd opdienen die moeilijk te slikken is zonder zwarte humor

Met tong in de wang we kloven over de kwestie van splatter

Laat geen grafsteen onberoerd en geen graf ongeschonden

Onze eigenzinnige reis zes voet recht naar beneden die we ondernemen

Donkere paarden stappen snel door deze onheilige danse macabre

Somnambleren door onze eigen nachtmerries terwijl we volledig wakker zijn...

We laten slapende kadavers nooit liegen, we wringen hun misselijkmakende verhalen uit

Hoewel het geven van een stem aan de doden zou doen huiveren

Geen enkel detail wordt weggelaten, hoe weerzinwekkend, verachtelijk of bloederig ook

We zullen onze morbide scheldwoorden niet herroepen, vlees, geen woorden, is wat we fijnhakken...

Verval met een andere naam zou net zo stinken en etteren

We vinden het heerlijk om een ​​dood lijk te verslaan in zijn eigen kwaadaardige spel

Nog een snijdende opmerking afsnijden die uitstekende botten zou kunnen afbreken

Onze weerhaken zijn behoorlijk kwaadaardig en onze verbale dolken zijn scherp geslepen...

Verval gewijd ' wentelen in ons eigen pathologische afval'

De realiteit braakte uit en smeerde zo weer in je verdomde gezicht...

In de naam van gore, zullen we deze verdomde score rechtzetten

Het graf kan ons niet meer vasthouden, we trappen de mausoleumdeuren in

Nog zieker dan voorheen, genieten we van dit gruwelijke karwei

Het onthullen van de afschuwelijke horror, het gezicht van de dood dat je betreurt

Rottend door de kern, dit afschuwelijke bloedbad dat je verafschuwt

Is de roeping waar we van houden, terwijl we nog een sijpelende zweer leegzuigen?

Brengt walging naar voren, omdat het braaksel vlekken maakt op de vloer

FOREVERMORE ' IN DE NAAM VAN GORE...