Death Revenge - Exhumed

«The mob, which was immense…

received with shouts the solitary wretch who found his way to the

gallows out of the five or six who seem not less

guilty than he.»

— Sir Walter Scott, 28t h of January 1829

«…The town of Edinburgh was filled with an immense crowd of

spectators, from all places of the surrounding country,

to witness the execution of a Monster,

whose crime stands unparalleled in the

annals of Scotland.»

— Edinburgh Broadsheet 1829

«Every effort employed to convert my misfortune into

positive and intended personal guilt of the

most dreadful character…» — Dr. Robert Knox 1829

«The sickly and the hale

Were murder’d, pack’d up, and sent off

To Knox’s human sale

That man of skill, with subjects warm

Was frequently supplied

Nor did he question when or how

The persons brought had died!»

— Edinburgh children’s verse circa 1829

«That his class received him,

in consequence of these horrid disclosures, with three cheers…

that savage yell within those blood-stained walls is no more,

to the voice of the public,

than so much squeaking and grunting in a pig-sty during a storm of

thunder… and instead of serving to convince anyone…

of their lecturer’s innocence, it has had…

the very opposite effect — exhibiting a ruffian recklessness of

general opinion and feeling on a most

appalling subject.»

— Christopher North Blackwood, 1829

Dr. Knox: A «noxious» butcher,

a name they will rue When their carcasses yield postmortem truths

Although Burke and Hare,

have their usefulness proved From

their sordid acts, I stand far removed

But now from the grave’s final jape

I shan’t emerge wholly unscathed From this calumny there’s no escape

A lifetime of work that may all go to waste A gentleman born,

now stained by disgrace Once a surgeon, now a ghoul in his place

Dr. Knox: Death and life forever intertwined

And within their vulgar minds

The penny dreadful they seek they will find,

they’ll have their death revenge I plied my trade bound to the grave

Now they’ve labeled me depraved

My name and my work bear their stain, this is their death revenge

Hare: Burke alone stands judged for both our transgressions

The hangman awaits him, then postmortem dissection

Yet all that peers back from the looking glass

Are the ghosts of my past, screaming to their last

Hare: And now my grave, final jape

Is writ large on Burke’s cadaverous face

From the noose he shall have no escape

Why let both of our lives go to waste?

In my confession the blame lay misplaced

Once a man, soon a corpse in his place

Hare: Forfeit his life to extend mine

Thus ends our partnership in crime

Lady justice though said to be blind, still takes her death revenge

Burke: I earned my living from the grave

And committed acts depraved

Life ends unsaved and betrayed, the price paid: Death Revenge

Solo — Matthew Harvey

Solo — Michael Burke

Dr. Knox / Hare: Death and life forever intertwined

And within the morbid mind

There’s only darkness left to find, the final death revenge

We lived our lives within the grave

And in turn became depraved

And now naught remains to be saved, the final death revenge

«De menigte, die enorm was...

ontving met geschreeuw de eenzame stakker die zijn weg naar de

galg van de vijf of zes die niet minder lijken

schuldig dan hij.»

— Sir Walter Scott, 28 januari 1829

«…De stad Edinburgh was gevuld met een enorme menigte van

toeschouwers, uit alle plaatsen van het omringende land,

om getuige te zijn van de executie van een monster,

wiens misdaad ongeëvenaard is in de

annalen van Schotland.»

— Edinburgh Broadsheet 1829

"Alles in het werk om mijn ongeluk om te zetten in"

positieve en bedoelde persoonlijke schuld van de

meest vreselijke karakter...» — Dr. Robert Knox 1829

"De zieken en de zieken"

Werden vermoord, ingepakt en weggestuurd

Naar de menselijke verkoop van Knox

Die vaardige man, met warme onderwerpen

Werd vaak geleverd

Evenmin vroeg hij zich af wanneer of hoe?

De meegebrachte personen waren overleden!»

— Edinburgh kinderliedje circa 1829

«Dat zijn klas hem ontving,

als gevolg van deze afschuwelijke onthullingen, met drie gejuich...

die woeste kreet binnen die met bloed besmeurde muren is niet meer,

aan de stem van het publiek,

dan zoveel gepiep en gegrom in een varkensstal tijdens een storm van

donder... en in plaats van te dienen om iemand te overtuigen...

van de onschuld van hun docent, heeft het...

het tegenovergestelde effect — het vertonen van een schurkachtige roekeloosheid van

algemene mening en gevoel over een

afschuwelijk onderwerp.»

— Christopher North Blackwood, 1829

Dr. Knox: Een "schadelijke" slager,

een naam die ze zullen betreuren als hun karkassen postmortale waarheden opleveren

Hoewel Burke en Hare,

hun nut laten bewijzen

hun smerige daden, ik sta ver verwijderd

Maar nu uit de laatste jape van het graf

Ik kom er niet geheel ongeschonden uit. Van deze laster is er geen ontsnapping mogelijk

Een leven lang werk dat misschien allemaal verloren gaat Een geboren heer,

nu bevlekt door schande Eens een chirurg, nu een griezel in zijn plaats

Dr. Knox: Dood en leven voor altijd met elkaar verweven

En in hun vulgaire gedachten

De vreselijke cent die ze zoeken zullen ze vinden,

ze zullen hun doodswraak hebben Ik beoefende mijn beroep gebonden aan het graf

Nu hebben ze me als verdorven bestempeld

Mijn naam en mijn werk dragen hun smet, dit is hun doodswraak

Haas: Alleen Burke wordt veroordeeld voor onze beide overtredingen

De beul wacht op hem, dan postmortale dissectie

Maar dat alles tuurt terug vanuit de spiegel

Zijn de geesten van mijn verleden, schreeuwend tot het laatst?

Haas: En nu mijn graf, laatste jape

Is groot geschreven op Burke's dode gezicht?

Uit de strop zal hij niet kunnen ontsnappen

Waarom zouden we onze beide levens verloren laten gaan?

In mijn bekentenis lag de schuld misplaatst

Eens een man, binnenkort een lijk op zijn plaats

Haas: zijn leven verliezen om het mijne te verlengen

Zo eindigt onze samenwerking in de misdaad

Vrouwe Justitia hoewel gezegd dat ze blind is, neemt nog steeds haar doodswraak

Burke: Ik heb mijn brood verdiend van het graf

En gepleegde daden verdorven

Het leven eindigt ongered en verraden, de prijs betaald: Death Revenge

Solo — Matthew Harvey

Solo — Michael Burke

Dr. Knox / Hare: Dood en leven voor altijd met elkaar verweven

En in de morbide geest

Er is alleen nog duisternis te vinden, de laatste doodswraak

We leefden ons leven in het graf

En werd op zijn beurt verdorven

En nu valt er niets meer te redden, de laatste doodswraak