Consuming Impulse - Exhumed

Your dry throat creaks without a saliva to sputter

As your pulpy dehydrated tongue soundlessly threshes

Days without sustenance spent shackled and fettered

Emaciated torso aches for the warm taste of flesh…

I will make a meal of you, your hunger I’ll sate

Saw off your leg at the knee to put on your dinner plate

Try not to wince at the pain that you feel

As I mince up your calf to prepare your next meal…

Cauterise the gargled wound to stave off the haemorrhage

You should savor the thought of your repast

Choke down this bitter meal in spite of your revulsion

Though how long can your source of food last?

Keeping yourself alive as you’re force-fed your own flesh

If you don’t eat up, you’re truly dead meat

Legs turned to stumps, bloody drinks gargled in clumps

In this case you really are what you eat…

Autophagous gluttony

Culinary pathology

Dietary butchery

Consuming impulse

Ingest your corpse to be…

Quadriplegic you feed as your dinner is served

Waste not;

want not, though there’s not much to conserve

Severed and severely served upon a platter of splatter

After a while the source of the sustenance barely even matters…

Now a half-eaten torso gorged to the glut

Piece by piece you are fed the chicest cuts

As the dinner-bell rings your bloody chops are feverishly licked

At the sight of your own roasted fat turned and browned on a spit…

Your own meat in your mouth tastes bitter and internecine

Noxious and moist, you get a taste of your own medicine

Gnashing, pieces of your limbs with delight

Digesting your death with each grotesque bloody bite

What’s eating you?

The question seems to moot

Scraping chunks of your feet out of your blood-soaked sopping boot

Bash open bones picked clean to suckle at the marrow

As your culinary milieu of options inexorably narrows…

Autophagous gluttony

Culinary pathology

Dietary butchery

Consuming impulse

Ingest your corpse to be…

Feeding time comes again, the thorax falls victim to this slaughter

Blood, pus and sebum replace wine, whiskey and water

Sometimes survival will cost you an arm and a leg

Your spittle running, red with bits of reeking bloody dregs…

(Lead ' Mike)

Masticate your own genitals, choke on your bludgeoned testicles

With a hunger that will not be denied

The sweetest of meats is your soft, fatty teats

That I’ll be stuffing your face with tonight

Puking up your own skin, just to devour it again

Is a treat you’ll save for dessert

Fresh meat for your lunch, fibula cracked, drained and crunched

As your overstuffed gullet gasps and blurts…

Your crudely resected anatomy is a wretched grisly sight

But your stumps once arms just whet your appetite

Nibbling at the sinews of your bloody forearms and wrists

Ravenously devouring your shredded survival in fleshly chunks and meaty bits…

Eviscerate yourself to gnaw at your own intestines

Bones from severed fingers facilitate this haphazard self-dissection

Clutch at grume inside your bowels with half-eaten grubby stumps

Pulling out the repugnant meal in grotesque tumescent clumps…

Remaining fingers prying off your succulent gouged out gums

Gnaw at your stringy cheek lining and masticate your insatiable tongue

But the pieces you ingest in carnivorous abandon

Fall out of the gaping that you have torn in your intestines

Gnash the meat from your avulsed face in a frenzied rush

No genitals, no feet, no legs, no appendage left uncrushed

Half-eaten tongue oozes spittle down your face ' your hunger undiminished

Only when your partially devoured innards prolapse will this meal at last be

finished

Autophagous gluttony

Culinary pathology

Dietary butchery

Consuming impulse

Excrete your corpse to be…

Je droge keel kraakt zonder speeksel om te sputteren

Terwijl je pulpachtige, uitgedroogde tong geluidloos dorst

Dagen zonder voedsel geketend en geketend doorgebracht

Uitgehongerde torso doet pijn door de warme smaak van vlees...

Ik zal een maaltijd van je maken, je honger zal ik stillen

Zaag je been af ​​bij de knie om op je bord te zetten

Probeer niet te huiveren bij de pijn die je voelt

Terwijl ik je kuit fijnhak om je volgende maaltijd te bereiden...

Cauteriseer de gorgelende wond om de bloeding te voorkomen

Je moet genieten van de gedachte aan je maaltijd

Verstik deze bittere maaltijd ondanks je afkeer

Maar hoe lang kan je voedselbron meegaan?

Jezelf in leven houden terwijl je je eigen vlees onder dwang wordt gevoed

Als je niet opeet, ben je echt dood vlees

Benen veranderd in stronken, bloederige drankjes gorgelen in klonten

In dit geval ben je echt wat je eet...

Autofage gulzigheid

Culinaire pathologie

Dieetslagerij

Impuls consumeren

Neem je lijk in om te worden...

Verviervoudigd u voedt terwijl uw diner wordt geserveerd

Verspil niet;

wil niet, hoewel er niet veel te bewaren is

Afgehakt en zwaar geserveerd op een schotel met spetters

Na een tijdje doet de bron van het voedsel er niet eens meer toe...

Nu een half opgegeten torso volgepropt tot de glut

Stuk voor stuk krijg je de chicste stukken te eten

Terwijl de etensbel gaat, worden je bloederige karbonades koortsachtig gelikt

Bij het zien van je eigen geroosterde vet dat aan het spit is gedraaid en gebruind...

Je eigen vlees in je mond smaakt bitter en moorddadig

Schadelijk en vochtig, je krijgt een voorproefje van je eigen medicijn

Knarsen, stukjes van je ledematen van genot

Je dood verteren met elke groteske bloederige hap

Wat is jou aan het eten?

De vraag lijkt op te lossen

Brokken van je voeten uit je met bloed doordrenkte soppende laars schrapen

Bash open botten die schoon zijn geplukt om aan het merg te zuigen

Naarmate je culinaire milieu van opties onverbiddelijk kleiner wordt...

Autofage gulzigheid

Culinaire pathologie

Dieetslagerij

Impuls consumeren

Neem je lijk in om te worden...

De voedertijd komt weer, de thorax wordt het slachtoffer van deze slachting

Bloed, pus en talg vervangen wijn, whisky en water

Overleven kost je soms een arm en een been

Je speeksel loopt, rood met stukjes stinkende bloederige droesem...

(Leid 'Mike)

Kauw je eigen geslachtsdelen, verslik je in je doodgeknuppelde testikels

Met een honger die niet zal worden ontkend

Het zoetste vlees zijn je zachte, vette spenen

Waar ik je gezicht mee zal vullen vanavond

Je eigen huid uitkotsen, gewoon om het weer te verslinden

Is een traktatie die je als toetje bewaart?

Vers vlees voor je lunch, kuitbeen gekraakt, uitgelekt en geknakt

Terwijl je overvolle slokdarm naar adem hapt en bruist...

Je ruw weggesneden anatomie is een ellendig en griezelig gezicht

Maar je stompen als armen wekken gewoon je eetlust op

Knabbelen aan de pezen van je bloedige onderarmen en polsen

Verwoest je versnipperde overleving in vleselijke brokken en vlezige stukjes...

Haal jezelf eruit om aan je eigen darmen te knagen

Botten van afgehakte vingers vergemakkelijken deze lukrake zelfdissectie

Knijp in je darmen met half opgegeten groezelige stronken

De weerzinwekkende maaltijd uittrekken in groteske tumescente bosjes ...

Resterende vingers die van je succulente uitgestoken tandvlees wrikken

Knabbel aan je draderige wangslijmvlies en kauw je onverzadigbare tong

Maar de stukjes die je binnenkrijgt in vleesetende verlatenheid

Val uit de gapende opening die je in je darmen hebt gescheurd

Knijp het vlees in een waanzinnige haast van je verwrongen gezicht

Geen geslachtsdelen, geen voeten, geen benen, geen aanhangsel onbeschadigd

Half opgegeten tong sijpelt speeksel over je gezicht 'je honger onverminderd

Alleen als je gedeeltelijk verslonden ingewanden verzakt zijn, zal deze maaltijd eindelijk zijn

afgewerkt

Autofage gulzigheid

Culinaire pathologie

Dieetslagerij

Impuls consumeren

Je lijk uitscheiden om te worden...