Nothing So Great - Evy Jane

Crumpled cotton bed

And aching white lace

Pigeon winged Lucy

With a smile on her face

On her face

Cavernous cut,

And the weeping harpoon

Fearing a man

In the dust of the moon

Nightmare city,

I’ve been walking in circles for days

I stare at my fingernails

And I assume that it’s all a phase

My crumbled cotton bed

Oh my

My crumbled cotton bed

Nothing’s so great, to be afraid of

Nothing’s so great, Nothing’s so great

The scabs of old

Are what we’re made of

Nothing’s so great, Nothing’s so great

I asked you before,

And you told me the same

You said child

Nothing’s so great

To take your name,

Your name

Verfrommeld katoenen bed

En pijnlijk wit kant

Duif gevleugelde Lucy

Met een glimlach op haar gezicht

Op haar gezicht

holle snede,

En de huilende harpoen

Bang voor een man

In het stof van de maan

Nachtmerrie stad,

Ik loop al dagen in cirkels

Ik staar naar mijn vingernagels

En ik neem aan dat het allemaal een fase is

Mijn afgebrokkelde katoenen bed

Oh mijn

Mijn afgebrokkelde katoenen bed

Niets is zo geweldig, om bang voor te zijn

Niets is zo geweldig, niets is zo geweldig

De korstjes van weleer

Zijn waar we van gemaakt zijn

Niets is zo geweldig, niets is zo geweldig

Ik heb je eerder gevraagd,

En jij vertelde me hetzelfde

je zei kind

Niets is zo geweldig

Als u uw naam wilt aannemen,

Uw naam