Moon - Eve 6

She said look at the moon

It’s like a fingernail clipping

A sliver of light in the cold black sky

I gave her my coat, held her close and she cried

As the sun came up over the jagged skyline

The silence amplified our beating hearts

And I didn’t answer when she asked why

One life to live

Many paths to take

One twists and turns and falls away

And flowers bloom in brilliant light

And fade into the night

So much to lose

Or so it seems

These idle games and children’s dreams

How they confound and split the seams inside my mind

I just keep moving on into the unknown

And I go walking alone near the St. Augustine bell

And thinking about you since you went away

We used to sit here and watch as the shadows played

And if I try real hard, I can remember that sound

Ringing out just like a clarion

Echoing off of the wall of the dark arcade

One life to live

Many paths to take

One twists and turns and falls away

And flowers bloom in brilliant light

And fade into the night

So much to lose

Or so it seems

These idle games and children’s dreams

How they confound and split the seams inside my mind

I just keep moving on into the unknown

You know being alone feels like I’m holding my breath

I try to be cool, I try to push it down

I walk like I know where to go on a Friday night

And the city streets are the fangs of a beast

Yeah it’s always tired, but it never sleeps

I cry with the silence, dance with the freaks

Come on, I’m getting on into the unknown

Ze zei kijk naar de maan

Het is als een vingernagel knippen

Een straaltje licht in de koude zwarte lucht

Ik gaf haar mijn jas, hield haar tegen zich aan en ze huilde

Toen de zon opkwam boven de grillige skyline

De stilte versterkte onze kloppende harten

En ik gaf geen antwoord toen ze vroeg waarom

Een leven om te leven

Veel paden om te volgen

Men draait en draait en valt weg

En bloemen bloeien in schitterend licht

En verdwijnen in de nacht

Zoveel te verliezen

Of zo lijkt het

Deze inactieve spelletjes en kinderdromen

Hoe ze de naden in mijn geest verwarren en splitsen

Ik blijf gewoon doorgaan naar het onbekende

En ik ga alleen wandelen in de buurt van de Sint-Augustinusklok

En aan je denken sinds je wegging

We zaten hier en keken hoe de schaduwen speelden

En als ik heel hard mijn best doe, kan ik me dat geluid nog herinneren

Klinkt net als een klaroen

In echo van de muur van de donkere arcade

Een leven om te leven

Veel paden om te volgen

Men draait en draait en valt weg

En bloemen bloeien in schitterend licht

En verdwijnen in de nacht

Zoveel te verliezen

Of zo lijkt het

Deze inactieve spelletjes en kinderdromen

Hoe ze de naden in mijn geest verwarren en splitsen

Ik blijf gewoon doorgaan naar het onbekende

Weet je, alleen zijn voelt alsof ik mijn adem inhoud

Ik probeer cool te zijn, ik probeer het naar beneden te duwen

Ik loop alsof ik weet waar ik heen moet op een vrijdagavond

En de straten van de stad zijn de tanden van een beest

Ja, het is altijd moe, maar het slaapt nooit

Ik huil met de stilte, dans met de freaks

Kom op, ik ga het onbekende in