Mirrors - Euphoreon

If we can’t accept the reasons why

We’re out of touch and cast aside

Just a limitless expedition

Through the grand illusion of reality

Losing my balance on the edge of desperation

Aspirations I abandoned slowly return

Consequence for existence

How can I find the way to deliverance

Eternal suffering within

The rise and fall of a tortured mind

Thinking what could have been

Is the death of everything

A strange anomaly

Was it all just a dream

Looking back through

The mirrors of tragedy

The challenge ahead of me

Join me on the journey

As we race to infinity

Take me back to the days when I felt alive

Living with regrets that I can’t deny

I’m crushed by the weight for eternity

To the point where I lost belief

It all went wrong and integrity disappeared

Those days are gone and there’s nothing left to lose

Turn the page and write something new

It’s the only way to truly exist

If the wheels fall off and you spiral out of control

Will you find the strength to go alone

Fallen paradise lays forgotten

Torn apart by arrogance and corruption

I don’t want to repeat the failures

Mistakes I wish I could change

Everything you do will come back to you

When dreams will come true

Don’t know when I lost my way

Don’t know where I’ll find the faith

But we all go down in a sea of flames

That’s all she wrote for me

Running away from the truth until it’s nothing but a distant memory

It’s just a fragment of my imagination

The last step in my recovery

Eternal suffering within

The rise and fall of a tortured mind

Thinking what could have been

Is the death of everything

The darkness and light

The screams of innocence

The thorns will follow me

Back to reality

The past can’t haunt me

I’m desperately holding on to the last strings of my sanity

I’m nothing but a spark in history

For many years I wandered aimlessly

To the stars we’ll make it another day

For the future’s shrouded in mystery

Take me back to the place where I felt alive

Living with regrets that I can’t deny

I’m crushed by the weight for eternity

To the point where I lost belief

In the end we’re just preparing for death

The day the when the light returns to you

Fight or flight

Dark or light

That day I was never the same again

I’m a scapegoat for an illogical system

Paid the price for a lack of defiance

Walking through the shards of broken glass

It’s a death by a thousand cuts

Reflecting myself in the mirror won’t become any easier

As I crash into the wall

You’re the one to wake me up

Als we de redenen niet kunnen accepteren:

We hebben geen contact meer en schuiven aan de kant

Gewoon een grenzeloze expeditie

Door de grote illusie van de realiteit

Mijn evenwicht verliezen op het randje van wanhoop

Aspiraties die ik heb opgegeven, keren langzaam terug

Gevolg voor het bestaan

Hoe vind ik de weg naar de verlossing?

Eeuwig lijden van binnen

De opkomst en ondergang van een gekwelde geest

Denkend aan wat had kunnen zijn

Is de dood van alles?

Een vreemde anomalie

Was het allemaal maar een droom

Terugkijkend

De spiegels van de tragedie

De uitdaging die voor mij ligt

Ga met me mee op reis

Terwijl we naar het oneindige racen

Breng me terug naar de tijd dat ik me nog leefde

Leven met spijt dat ik niet kan ontkennen

Ik ben verpletterd door het gewicht voor de eeuwigheid

Tot het punt waarop ik het geloof verloor

Het ging allemaal mis en integriteit verdween

Die dagen zijn voorbij en er is niets meer te verliezen

Sla de pagina om en schrijf iets nieuws

Het is de enige manier om echt te bestaan

Als de wielen eraf vallen en je de controle verliest

Vind je de kracht om alleen te gaan?

Het gevallen paradijs ligt vergeten

Verscheurd door arrogantie en corruptie

Ik wil de fouten niet herhalen

Fouten waarvan ik zou willen dat ik ze kon veranderen

Alles wat je doet, komt bij je terug

Wanneer dromen uitkomen

Weet niet wanneer ik de weg kwijt ben

Weet niet waar ik het geloof zal vinden

Maar we gaan allemaal ten onder in een zee van vlammen

Dat is alles wat ze voor mij schreef

Weglopen van de waarheid totdat het niets anders is dan een verre herinnering

Het is slechts een fragment van mijn verbeelding

De laatste stap in mijn herstel

Eeuwig lijden van binnen

De opkomst en ondergang van een gekwelde geest

Denkend aan wat had kunnen zijn

Is de dood van alles?

De duisternis en het licht

Het geschreeuw van onschuld

De doornen zullen mij volgen

Terug naar de realiteit

Het verleden kan me niet achtervolgen

Ik houd wanhopig vast aan de laatste snaren van mijn gezond verstand

Ik ben niets anders dan een vonk in de geschiedenis

Jarenlang dwaalde ik doelloos rond

Tot de sterren maken we het nog een dag

Voor de toekomst gehuld in mysterie

Breng me terug naar de plaats waar ik voelde dat ik leefde

Leven met spijt dat ik niet kan ontkennen

Ik ben verpletterd door het gewicht voor de eeuwigheid

Tot het punt waarop ik het geloof verloor

Uiteindelijk bereiden we ons gewoon voor op de dood

De dag waarop het licht naar jou terugkeert

Vechten of vluchten

Donker of licht

Die dag was ik nooit meer dezelfde

Ik ben een zondebok voor een onlogisch systeem

Betaalde de prijs voor een gebrek aan verzet

Lopend door de scherven van gebroken glas

Het is een dood door duizend snijwonden

Mezelf in de spiegel spiegelen, wordt er niet makkelijker op

Terwijl ik tegen de muur bots

Jij bent degene die me wakker maakt