From the Netherworld - Euphoreon

Craving for more we deny our inner greed

A lifetime condemned to slavery

Starving salvation, treachery

My thoughts are clouded on the path to

Insanity drives us to deeds we would never dream

Tears apart the very essence of our being

We’ll travel paths unknown

Wander fields of gold

Is this what we desire tonight?

In the black and cold, we are light

Through skyline’s so frail, we shine

Freezing winds blow stronger

Our withering hope is over

I dream my life away

What I’ve seen belies reality

This world is too vain

I wish to leave it all behind

Nothing more remains undreamed

Will we escape this hell of ours

Dreaming of the Netherworld

I close my eyes and see

A world without meaning

You can’t save me now

Let me go, I’m drowning

The higher we climb the further we fall

Promised lands have failed us all

Burdens hanging around my neck

We’re following a blind deceiver

Endless trails lead us round and down again

We grow weary of this numb existence

Resenting the games we’re forced to play

Struggling for our own identity

We must obey and conquer (as we fall)

As we fall so ever deeper (where to go)

Where have we left to go?

What more can’t we control?

Is this the end of the world we know

The dawn of an age to come so cold

With pure hatred, we cross the line

We will never return

I dream my life away

What I’ve seen belies reality

This world is too vain

I wish to leave it all behind

Heading for a world undreamed

Finally escape this hell of ours

Now I see the Netherworld

We gave our lives to see

The world inside our dreams

Now this dream will end

A dying light

The harder we tried the further we fell into strife

Into cauldrons black as night

It burned me inside, and swallowed all of my time

It burned me inside, and ruined all I desire

Verlangend naar meer ontkennen we onze innerlijke hebzucht

Een leven lang veroordeeld tot slavernij

Uithongeren redding, verraad

Mijn gedachten zijn vertroebeld op het pad naar

Waanzin drijft ons tot daden waarvan we nooit zouden dromen

Tranen uit elkaar de essentie van ons wezen

We zullen onbekende paden bewandelen

Dwaal door velden van goud

Is dit wat we willen vanavond?

In het zwart en de kou zijn we licht

Door de zo fragiele skyline, schitteren we

IJzige wind waait sterker

Onze vernietigende hoop is voorbij

Ik droom mijn leven weg

Wat ik heb gezien, logenstraft de realiteit

Deze wereld is te ijdel

Ik wil het allemaal achterlaten

Niets meer blijft onvoorstelbaar

Zullen we ontsnappen aan deze hel van ons?

Dromen van de onderwereld

Ik sluit mijn ogen en zie

Een wereld zonder betekenis

Je kunt me nu niet redden

Laat me gaan, ik verdrink

Hoe hoger we klimmen, hoe verder we vallen

Beloofde landen hebben ons allemaal in de steek gelaten

Lasten die om mijn nek hangen

We volgen een blinde bedrieger

Eindeloze paden leiden ons heen en weer

We worden moe van dit verdoofde bestaan

We hebben een hekel aan de games die we moeten spelen

Vechten voor onze eigen identiteit

We moeten gehoorzamen en overwinnen (als we vallen)

Naarmate we steeds dieper vallen (waar te gaan)

Waar moeten we nog heen?

Wat hebben we nog meer niet in de hand?

Is dit het einde van de wereld die we kennen?

Het begin van een tijdperk om zo koud te worden

Met pure haat overschrijden we de grens

We zullen nooit meer terugkeren

Ik droom mijn leven weg

Wat ik heb gezien, logenstraft de realiteit

Deze wereld is te ijdel

Ik wil het allemaal achterlaten

Op weg naar een onvoorstelbare wereld

Eindelijk ontsnappen aan deze hel van ons

Nu zie ik de Netherworld

We hebben ons leven gegeven om te zien

De wereld in onze dromen

Nu zal deze droom eindigen

Een uitstervend licht

Hoe harder we probeerden, hoe verder we in de war raakten

In ketels zwart als de nacht

Het heeft me van binnen verbrand en al mijn tijd opgeslokt

Het heeft me van binnen verbrand en alles verpest wat ik wil