Sur la mer - Eugénie

Sur la mer

Sur la mer

Sur la mer

Sur la mer

On attendait le printemps

Pour désavouer sobrement

Toutes nos défaillances, nos mystères

En équilibre sous le ciel

Tel l’enfant qui s'éveille

C’est le rayon enchantement qui s’essaye

Sur la mer

Sur la mer

Sur la mer

Sur la mer

Nos idées folles en pagaille

L’humeur frivole qui s'étale

Tous nos rêves en cavale nous reviennent

Les lumières froides se réchauffent

On ne cherche plus à qui la faute

Au crépuscule de cette vie nouvelle

Sur la mer

Sur la mer

Sur la mer

Sur la mer

Je papillonne

J’oublie le chant des corbeaux

Tout mon corps sonne de nouveau

Je m’embrillonne, puis je m’envole

Sur la mer

Sur la mer

Sur la mer

Sur la mer

Op zee

Op zee

Op zee

Op zee

We wachtten op de lente

Nuchter afwijzen

Al onze tekortkomingen, onze mysteries

Evenwichtig onder de hemel

Zoals het kind dat wakker wordt

Het is de betoveringstraal die probeert

Op zee

Op zee

Op zee

Op zee

Onze gekke ideeën in puin

De frivole stemming die zich verspreidt

Al onze dromen op de vlucht komen bij ons terug

De koude lichten warmen op

We proberen niet langer uit te zoeken wiens schuld het is

In de schemering van dit nieuwe leven

Op zee

Op zee

Op zee

Op zee

ik vlinder

Ik vergeet het lied van de kraaien

Mijn hele lichaam rinkelt weer

Ik verstrik mezelf, dan vlieg ik weg

Op zee

Op zee

Op zee

Op zee