Out of the Eons - Eternal Dirge

Fear ate my mind

Corroded my substance

Leaving me happily blind

For that what ascended

Might perish again

And for that what lies sunk

Maybe rises once again

Alien encroachment from the outside

From undefined dimensions

Lost within the night

The dreadful awaits and dreams in the depths

Desolational aura, the insane god’s caress

An always distinct, disastrous scent

Putrefaction of centuries is omnipresent

This vortex of chaos grinds

Consciousness out of my mind

I saw the All-In-One and One-InAll

Where piscomorph perversities crawl

Where stridently whistling insanity

Praises all sickening sublimity

For that what ascended

Must perish again

And for that what lies sunk

Has to rise once again

Out of the Eons — Onto this world

Angst heeft mijn geest opgevreten

Heeft mijn stof aangetast

Mij ​​gelukkig blind achterlatend

Voor dat wat is opgestegen

Misschien weer omkomen

En voor dat wat gezonken ligt

Misschien stijgt nog een keer

Buitenaardse invasie van buitenaf

Van ongedefinieerde dimensies

Verloren in de nacht

Het vreselijke wacht en droomt in de diepte

Verlaten aura, de streling van de krankzinnige god

Een altijd aparte, rampzalige geur

Verrotting van eeuwen is alomtegenwoordig

Deze draaikolk van chaos vermaalt

Bewustzijn uit mijn hoofd

Ik zag de Alles-in-een en een-in-alle

Waar piscomorph perversiteiten kruipen

Waar schelle fluitende waanzin

Prijst alle misselijkmakende verhevenheid

Voor dat wat is opgestegen

Moet weer vergaan

En voor dat wat gezonken ligt

Moet nog een keer stijgen

Out of the Eons - Op deze wereld