Boatmans Call - Ereb Altor

A man in coat unknown

A voice so dark and cold

And skin pale and white

He walks throughout the land

Sickness and death in his trace

Men reeks of fear when he arrives

Slowly by foot he scorched the land

Until a river of greatness appears at his feet

Driven by a force from beyond

He must pass to complete his task

No one can deny his will

He can turn himself into a friend

Deceiving and deadly he is

And the boatman

Fooled to row the boat to the other side

After the crossing he said:

«I will not pay you

I’ll give you a gift

A blessing from plague

When the others will die

You will live»

The boatman returns to his shore

Finding the mark of the plague

All are dead

Left all alone, he search the lands

All he ever found was death

The boatman’s call

A wish to die, torment of solitude

The boatman’s call

Een man in jas onbekend

Een stem zo donker en koud

En huid bleek en wit

Hij loopt door het land

Ziekte en dood in zijn spoor

Mannen ruiken naar angst als hij aankomt

Langzaam te voet verschroeide hij het land

Tot er een rivier van grootsheid aan zijn voeten verschijnt

Aangedreven door een kracht van buitenaf

Hij moet slagen om zijn taak te voltooien

Niemand kan zijn wil ontkennen

Hij kan van zichzelf een vriend maken

Bedrieglijk en dodelijk is hij

En de bootsman

Voor de gek gehouden om de boot naar de andere kant te roeien

Na de oversteek zei hij:

"Ik zal je niet betalen"

Ik geef je een cadeau

Een zegen van de pest

Wanneer de anderen zullen sterven

Je zal leven"

De bootsman keert terug naar zijn kust

Het teken van de pest vinden

Allen zijn dood

Helemaal alleen gelaten, doorzoekt hij de landen

Het enige wat hij ooit vond was de dood

De oproep van de bootsman

Een wens om te sterven, kwelling van eenzaamheid

De oproep van de bootsman