Waking Divinity - Equipoise

Welcome to the halls of this, my unhallowed bastion

Sequestered deep beneath the stirring city streets

Sovereign sacrifices seized by my sickening silhouettes

Each bare a burden of sin, steeped in hubris

Impetuous alchemists

You who dared to gaze upon the truth

Hopelessly trapped in this web of mine

For our fates are intertwined

For centuries, I have waited, now soon it shall come to pass

Fifty million Amestrian lives will put untold power in my grasp

Closer now my offerings, for the moon has eclipsed the sun

Through you my desires will finally come to fruition

The knowledge that Earth’s collected since birth from iota to complex organism

is now mine

Celestial waves wash over new graves as I ascend to the heavens

Tendrils reaching through the void bridging the realm betwixt gates of the eyes

of the infinite cosmos

I am he who swallowed God

Omnipotence courses through me, no longer a philosopher’s stone

Waking divinity

No longer bound by flask nor suit of flesh

This planet, my throne

This cosmos, my quest

Impetuous alchemists

You dare to defy your deity

Your efforts are futile, your alchemy frugal

But this I’ll grant of thee

Brother of mine, Von Hohenheim

I’ll grant you the chance to speak your mind for this eve you die

Welkom in de zalen van dit, mijn onheilige bastion

Opgesloten diep onder de roerige stadsstraten

Soevereine offers gegrepen door mijn misselijkmakende silhouetten

Elk droeg een last van zonde, doordrenkt van overmoed

Onstuimige alchemisten

Jij die naar de waarheid durfde te staren

Hopeloos gevangen in dit web van mij

Want ons lot is met elkaar verweven

Eeuwenlang heb ik gewacht, nu zal het snel gebeuren

Vijftig miljoen Amestrische levens zullen onnoemelijke kracht in mijn greep leggen

Dichter nu mijn aanbod, want de maan heeft de zon verduisterd

Door jou zullen mijn verlangens eindelijk uitkomen

De kennis die de aarde heeft verzameld sinds de geboorte van jota tot een complex organisme

is nu van mij

Hemelse golven spoelen over nieuwe graven terwijl ik opstijg naar de hemel

Ranken die door de leegte reiken en het rijk tussen de poorten van de ogen overbruggen

van de oneindige kosmos

Ik ben hij die God heeft ingeslikt

Almacht vloeit door mij heen, niet langer een steen der wijzen

Ontwakende goddelijkheid

Niet langer gebonden aan een fles of vleeskostuum

Deze planeet, mijn troon

Deze kosmos, mijn zoektocht

Onstuimige alchemisten

Je durft je godheid te trotseren

Je inspanningen zijn zinloos, je alchemie zuinig

Maar dit geef ik je toe

Broer van mij, Von Hohenheim

Ik geef je de kans om je mening te uiten voor deze vooravond dat je sterft