Manía Cardiaca - Enjambre

Tú quien en el umbral de años

Corazón perdiste entre extraños

Tú quien en el festejo transitas

Y excitas a tus visitas

Tú quien no llora lágrimas

Sino inocentes ánimas

Que lloran por cortejo

Hay sangre derramada en azulejo

Corazón te vi ya no me engañas

Dices que lo perdiste y no lo extrañas

Cambiaste tu deber por mañas

Tus intenciones son de mala calaña

Corazón te vi ya no me engañas

Bisturí reveló tus entrañas

Y ahí en lo profundo de tu organismo

Lo escondes con tal cinismo

Tú quien mi corazón curaste

Luego devoraste

Yo con los ojos sombríos

Y un torso vacío

Quiero que encuentres un palpitar

Lo sincronices con la vida

No quieres mi ayuda me alejo

Dejando la sangre en el azulejo

Jij die op de drempel van jaren staat

Hart dat je verloor tussen vreemden

Jij die doorgaat in de viering

En je maakt je bezoekers enthousiast

Jij die geen tranen huilt

maar onschuldige zielen

die huilen om verkering

Er is bloed op tegels gemorst

Hart, ik zag je, je bedriegt me niet langer

Je zegt dat je het kwijt bent en je mist het niet

Je hebt je plicht verwisseld voor trucs

Je bedoelingen zijn van de verkeerde soort

Hart, ik zag je, je bedriegt me niet langer

Scalpel onthulde je binnenkant

En daar in de diepten van je organisme

Je verbergt het met zo'n cynisme

Jij die mijn hart genas

dan verslond je

ik met sombere ogen

en een lege torso

Ik wil dat je een hartslag vindt

Je synchroniseert het met het leven

Je wilt mijn hulp niet, ik loop weg

Het bloed op de tegel achterlaten