Grave Edad - Enjambre

Pisoteé mi sombra que apuntaba hacia el este

Se dibujaba en un césped

La cabeza yo quería pisar, la cabeza más se iba alejando

Mientras yo iba caminando

Extinción de mi destreza no me asombra

Verme mi sombra

Proyección de mi bajeza y naturaleza la tristeza.

Después del miedo de desprenderme del asfalto

Y desprender un pie del suelo y emprender el vuelo

Me detengo no me muevo para atrás ni para delante

Puede que en este suelo me levante

Apenado, fracasado, titulado

Me encuentro bien aquí sentado

No me levanten de este un piso preciado

No lloren si me ven aquí tirado

Pisoteé un espejo que apuntaba hacia mi frente

Y reflejaba a un demente

Ese rostro, comenze a pisar

Ese rostro se vino a multiplicar

Queriéndolo eliminar

Decepción de facial expresión

Veinte gentes raras con las mismas caras

Después del miedo de desprenderme del asfalto

Y desprender un pie del suelo y emprender el vuelo

Me detengo no me muevo para atrás ni para delante

Puede que en este suelo me levante

Atorado, fracasado, titulado

Me encuentro bien aquí sentado

No me levanten de este piso preciado

No lloren si me ven aquí tirado

En esta batalla derrotado

Perdido ando en el suelo… Ayúdame, ayúdame a romper la ley de grave edad

Ik stampte op mijn schaduw die naar het oosten wees

Het werd getekend op een gazon

Het hoofd waar ik op wilde stappen, het hoofd kwam steeds verder weg

terwijl ik aan het wandelen was

Het uitsterven van mijn bekwaamheid verbaast me niet

zie mijn schaduw

Projectie van mijn nederigheid en natuurdroefheid.

Na de angst om mezelf los te maken van het asfalt

En neem een ​​voet van de grond en vlucht

Ik stop Ik ga niet vooruit of achteruit

Ik mag op deze grond gaan staan

Verontrust, mislukt, met een adellijke titel

Ik voel me goed als ik hier zit

Til me niet op van deze kostbare vloer

Huil niet als je me hier ziet liggen

Ik stampte op een spiegel die op mijn voorhoofd wees

En weerspiegelde een gek

Dat gezicht, ik begon te stappen

Dat gezicht kwam om zich te vermenigvuldigen

wil het verwijderen

gezichtsuitdrukking teleurstelling

Twintig rare mensen met dezelfde gezichten

Na de angst om mezelf los te maken van het asfalt

En neem een ​​voet van de grond en vlucht

Ik stop Ik ga niet vooruit of achteruit

Ik mag op deze grond gaan staan

Vastgelopen, mislukt, gerechtigd

Ik voel me goed als ik hier zit

Til me niet van deze kostbare vloer

Huil niet als je me hier ziet liggen

In deze strijd verslagen

Ik ben verdwaald op de grond... Help me, help me de wet van de graftijd te breken