Falacia - Enjambre

De un discurso vienes tú

Uno de ingratitud

Jubilosa entre hogueras

Glamurosa en lentejuelas

Tu pulgar e índice

Vértice de tijeras

Costurera y reina de rameras

Dices

Juntos seremos felices

Me convenció tu falacia

Me alejaste de la gracia

Que ya no sé cuando

Lo que dices es cierto

Y tarde que temprano

Vas a darme por muerto

Antes de haber vivido

Crecí torcido

Y hoy cuando no me tocan

A un demonio invocan

Contigo sigo arruinando el auxilio

Ya no soy quien debía haber sido

Dices

Juntos seremos felices

Me convenció tu falacia

Me alejaste de la gracia

Avisa cuando me entierres con tus muertos

Que tarde que temprano

Van a encontrarme los perros

Y ellos te delataran

Huuuu

Huuuu

Je komt uit een toespraak

een van ondankbaarheid

Jubelend tussen vreugdevuren

Glamoureus in pailletten

je duim en wijsvinger

schaar top

Naaister en koningin der hoeren

jij zegt

samen zullen we gelukkig zijn

Ik was overtuigd door je misvatting

je nam me weg van de genade

Ik weet niet meer wanneer

Wat je zegt is waar

En vroeg of laat

je gaat me voor dood achterlaten

Voordat ik geleefd heb

Ik ben scheef opgegroeid

En vandaag als ze me niet aanraken

Ze roepen een demon op

Met jou blijf ik de hulp verpesten

Ik ben niet meer wie ik had moeten zijn

jij zegt

samen zullen we gelukkig zijn

Ik was overtuigd door je misvatting

je nam me weg van de genade

Laat het me weten als je me met je doden begraaft

hoe laat hoe vroeg

De honden zullen me vinden

En ze zullen je weggeven

huuuuu

huuuuu