Cô gái bàn bên - Đen, Lynk Lee

Nghe như tiếng gió xôn xao trong lòng em

Khi hai ta vẫn chưa biết tên nhau chưa kịp quen

Rồi tình cờ ngồi lại bên nhau

Nói bâng quơ những điều gì

Nói vu vơ những lạ kì

Chợt ta thành những người mơ

Chiều ráng đỏ bên quán nhỏ

Quán nhỏ không sáng tỏ

«Cho ly đen đá không đường anh ơi»

Chợt thấy đầu thuốc bàn bên kia thoáng đỏ

Anh bồi bàn mang ra hai cốc

Một cho anh, một cho em

Tay em khuấy một trời xoáy lốc

Cà phê đen, cà phê đen

Đủ chật để nhìn nhau cho thật rõ

Đủ tối để thấy khói kia lửng lơ

Đủ lặng nghe trang sách kia lật giở

Nơi đây quá đủ cho những gã hay mơ

Mình cùng chia nhau mảnh không gian này

Anh là thằng nhóc chân anh không mang giày

Đầu anh chưa nghĩ quá nhiều điều sâu xa

«Dối lòng sẽ bị quạ bắt diều hâu tha»

Tắt những cuộc gọi tắt cả email

Flow anh sẽ dắt tay em đi theo

Đến nột nơi chẳng ai biết là nơi nào

Nơi mà nỗi buồn trở nên bé tí teo

Nơi mà u sầu mỏng như là cánh ve

Nụ cười em nở tròn như là bánh xe

Môi không cần son mắt không ướt nhòe

Nơi mưa không cần trú, nơi nắng không cần che

Đôi khi anh đã quên đi hiện tại

Quên cả quá khứ quên luôn cả tương lai

Em có bao giờ thấy thời gian như ngừng lại

Trong một khoảnh khắc ta không nhớ mình là ai

Mình cùng chia nhau mảnh không gian này

Anh là thằng nhóc chân anh không mang giày

Đầu anh không nghĩ quá nhiều điều sâu xa

«Dối lòng sẽ bị quạ bắt diều hâu tha»

Em có thể gọi người như anh là gã điên

Vì điều đó đúng nên cũng thấy chả phiền

Ai cũng thay đổi chỉ có anh là bất biến

Em đang đối diện với gã mơ không ngả nghiêng

Một lần em ơi em là ai em hãy quên

Những gì em có là cảm xúc không có tên

Không có hạnh phúc, không có muộn phiền

Đối diện với em là gã trai bên bàn bên

Em có từng mơ, mơ những giấc giấc xanh tươi

Khi kim đồng hồ ngưng, em có thấy lòng chơi vơi

Soi qua làn khói em soi rõ tim người

Không biết nói câu gì chỉ biết ngồi hát xong cười

Muốn lại ngồi với em vào một chiều tàn

Lòng vui như thể nhặt được nhiều vàng

Tâm tư rộn rã tiếng con sóng ngoài xa

Đông nhưng sao thấy như đang nóng ngoài da

Mình lại chia nhau mảnh không gian này

Em là cô nhóc chân em không mang giày

Đầu em không nghĩ quá nhiều điều sâu xa

«Dối lòng sẽ bị quạ bắt diều hâu tha»

Bản chất mình vẫn chỉ là hai người lạ

Gặp gỡ tình cờ khi năm thì mười họa

Có hai người lạ gặp nhau ở quán quen

Đốt lên hai đốm lửa trong ngày trời xám đen

Kể những câu chuyện không đầu không đuôi

Nếm những cảm xúc không màu không mùi

Tâm tư không giấu không vùi

Bình yên là lúc lòng không sầu không vui

Nghe như tiếng cơn gió xôn xao trong lòng em

Khi hai ta vẫn chưa biết tên nhau chưa kịp quen

Rồi tình cờ ngồi lại bên nhau

Nói bâng quơ những điều gì

Nói vu vơ những lạ kì

Chợt ta thành những người mơ

Nhắm mắt để ta biết thấy

Bịt tai để ta biết nghe

Đứng lại để ta biết chạy

Ra đi để ta biết về

Ngừng hơi để ta biết thở

Vỗ về để ta biết đau

Quên đi để ta biết nhớ

Xa lạ để ta biết nhau

Em có từng mơ, mơ những giấc giấc xanh tươi

Khi kim đồng hồ ngưng ở 4:20

Soi qua làn khói em soi rõ tim người

Không biết nói câu gì chỉ biết ngồi hát xong cười

Het klinkt als de wind in mijn hart

Als we elkaars namen nog niet kennen, hebben we elkaar nog niet ontmoet

Toen zaten we toevallig samen

Wat onverschillig zeggen?

Onzin praten over vreemde dingen

Plots worden we dromers

Rode middag in de kleine winkel

Kleine winkel is niet duidelijk

«Geef me een glas black ice zonder suiker, bro.»

Plots was de andere kant van de tafel een beetje rood

De ober bracht twee kopjes tevoorschijn

Een voor jou, een voor jou

Je hand zorgt voor een wervelwind

Zwarte koffie, zwarte koffie

Strak genoeg om elkaar duidelijk te zien

Donker genoeg om de rook te zien zweven

Stil genoeg om naar de pagina's van het boek te luisteren

Deze plek is meer dan genoeg voor dromers

We delen dit stukje ruimte samen

Ik ben een kind zonder schoenen aan mijn voeten

Ik heb niet te veel nagedacht over diepe dingen in mijn hoofd

«Leugenaar zal gepakt worden door kraaien en haviken»

Schakel oproepen uit, schakel e-mails uit

Flow ik neem je bij de hand

Naar een plek waar niemand weet waar

Waar verdriet klein wordt

Waar melancholie zo dun is als de vleugel van een cicade

Je glimlach is zo rond als een wiel

Lippen hebben geen lippenstift nodig, worden niet nat

Waar de regen geen beschutting nodig heeft, waar de zon geen beschutting nodig heeft

Soms vergeet ik het heden

Vergeet het verleden, vergeet de toekomst

Heb je ooit het gevoel gehad dat de tijd stil stond?

Even weet ik niet meer wie ik ben

We delen dit stukje ruimte samen

Ik ben een kind zonder schoenen aan mijn voeten

Mijn hoofd denkt niet te diep na

«Leugenaar zal gepakt worden door kraaien en haviken»

Je kunt iemand als ik gek noemen

Aangezien dat waar is, vind ik het niet erg

Iedereen verandert, maar jij bent hetzelfde

Ik sta tegenover de dromer die niet achterover leunt

Voor een keer, schat, wie ben jij vergeet het

Wat ik heb is een gevoel zonder naam

Geen geluk, geen verdriet

Tegenover mij zit de man aan de volgende tafel

Ik droomde, droomde groene dromen

Als de wijzers van de klok stoppen, heb je dan zin om te spelen?

Kijk door de rook die je duidelijk kunt zien

Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik zit gewoon en zing en lach

Ik wil aan het eind van de middag weer bij je zitten

Geluk is als het oppakken van veel goud

De geest bruist van het geluid van golven in de verte

Het is winter, maar waarom voelt het alsof het buiten zo warm is?

We delen dit stukje ruimte weer

Ik ben het meisje met mijn voeten, geen schoenen

Mijn hoofd denk niet te diep na

«Leugenaar zal gepakt worden door kraaien en haviken»

Ik ben nog steeds maar twee vreemden

Bij toeval ontmoeten wanneer vijf tien is

Twee vreemden ontmoetten elkaar in een bekend restaurant

Steek twee vonken in de grijze lucht

Vertel verhalen zonder begin of einde

Proef de kleurloze en geurloze emoties

De geest is niet verborgen of begraven

Vrede is wanneer het hart niet verdrietig of gelukkig is

Het klinkt als de wind in mijn hart

Als we elkaars namen nog niet kennen, hebben we elkaar nog niet ontmoet

Toen zaten we toevallig samen

Wat onverschillig zeggen?

Onzin praten over vreemde dingen

Plots worden we dromers

Sluit je ogen zodat we het weten

Bedek je oren zodat je kunt horen

Stop zodat we kunnen rennen

Ga weg zodat we het weten

Pauzeer je adem zodat we kunnen ademen

Klap zodat we de pijn kennen

Vergeet het zodat we het kunnen onthouden

Vreemd dat we elkaar kennen

Ik droomde, droomde groene dromen

Wanneer de wijzers stoppen bij 4:20

Kijk door de rook die je duidelijk kunt zien

Ik weet niet wat ik moet zeggen, ik zit gewoon en zing en lach