1917 - Emmylou Harris, Linda Ronstadt

The strange young man who comes to me

A soldier on a three day spree

He needs one night’s cheap ecstasy

And a woman’s arms to hide him

He greets me with a courtly bow

And hides his pain by acting proud

He drinks too much and he laughs too loud

How can I deny him

Let us dance beneath the moon

I’ll sing to you 'Claire de Lune'

The morning always comes too soon

But tonight the war is over

He speaks to me in schoolboy French

Of a soldiers life inside a trench

Of the look of death and the ghastly stench

I do my best to please him

He puts two roses in a vase

Two roses sadly out of place

Like the gallant smile on his haggard face

Playfully I tease him

Hold me neath the Paris skies

Let’s not talk of how or why

Tomorrow’s soon enough to die

But tonight the war is over

We make love too hard too fast

He falls asleep his face a mask

He wakes with the shakes and he drinks from his flask

I put my arms around him

They die in the trenches and they die in the air

In Belguim and France the dead are everywhere

They die so so fast there’s no time to prepare

A decent grave to surround them

Old world glory old world fame

The old worlds gone gone up in flames

Nothing will ever be the same

And nothing lasts forever

Oh I’d pray for him but I’ve forgotten how

And there’s nothing nothing that can save him now

There’s always another with the same funny bow

And who am I to deny them

Tonight the war is over

De vreemde jongeman die naar me toe komt

Een soldaat op een driedaagse spree

Hij heeft één nacht goedkope extase nodig

En de armen van een vrouw om hem te verbergen

Hij begroet me met een hoofse buiging

En verbergt zijn pijn door trots te doen

Hij drinkt te veel en hij lacht te hard

Hoe kan ik hem weigeren?

Laten we dansen onder de maan

Ik zing voor jou 'Claire de Lune'

De ochtend komt altijd te vroeg

Maar vanavond is de oorlog voorbij

Hij spreekt tegen me in schooljongens-Frans

Van een soldatenleven in een loopgraaf

Van het uiterlijk van de dood en de afschuwelijke stank

Ik doe mijn best om hem te plezieren

Hij zet twee rozen in een vaas

Twee rozen helaas niet op hun plaats

Zoals de dappere glimlach op zijn verwilderde gezicht

Spelenderwijs plaag ik hem

Houd me vast aan de lucht van Parijs

Laten we het niet hebben over hoe of waarom

Morgen is snel genoeg om te sterven

Maar vanavond is de oorlog voorbij

We bedrijven de liefde te snel te hard

Hij valt in slaap met zijn gezicht een masker

Hij wordt wakker met de shakes en hij drinkt uit zijn fles

Ik sla mijn armen om hem heen

Ze sterven in de loopgraven en ze sterven in de lucht

In België en Frankrijk zijn de doden overal

Ze sterven zo zo snel dat er geen tijd is om zich voor te bereiden

Een fatsoenlijk graf om hen te omringen

Oude wereld glorie oude wereld roem

De oude werelden zijn in vlammen opgegaan

Niets zal ooit hetzelfde zijn

En niets duurt voor altijd

Oh, ik zou voor hem bidden, maar ik ben vergeten hoe

En er is niets dat hem nu kan redden

Er is altijd een andere met dezelfde grappige strik

En wie ben ik om ze te ontkennen?

Vanavond is de oorlog voorbij