Absinthe Eyes, Opium Words - Embassy of Silence

Blue smoke swirling in the wind

A resigned beacon pale and thinned

Thoughts to tantalize the mind

Guilty tears on a sinner’s cheek

A pulse unworthy becoming weak

For what I see I might as well be blind

We are a legend of little repute

Our braggart’s tongues remaining mute

What are we still missing from this mixture?

We should have shown the world our name

But instead we chose no path of fame

Where we stand we hardly are a fixture

My absinthe eyes, your opium words

Ones made to convince, ones made to confuse

My absinthe eyes, your opium words

Ones made to allure, ones made to imbuse

My absinthe eyes, your opium words

Ones far too shallow, ones far too deep

My absinthe eyes, your opium words

How many times have I tried to go

To find out all that there is to know

Without reflecting upon your face as well?

Still I strove to make us obsolete

But since this painting wasn’t yet complete

I found it hard to stubbornly rebel

I don’t want the mist to consume me

The spirit yearns to wander freely

We aren’t quite the universal standard

Will you hold me up or hold me down?

Shall we swim or shall we drown

Wailing for this story left unheard?

My absinthe eyes, your opium words

Ones made to convince, ones made to confuse

My absinthe eyes, your opium words

Ones made to allure, ones made to imbuse

My absinthe eyes, your opium words

Ones far too shallow, ones far too deep

My absinthe eyes, your opium words

Fade away into nothing

Turned a corner

Turned a leaf

Turned into hatred

Turned to grief

Turned a blind eye

Turned my head

Turned my back

Blauwe rook wervelt in de wind

Een neergelaten baken bleek en uitgedund

Gedachten om de geest te prikkelen

Schuldige tranen op de wang van een zondaar

Een onwaardige hartslag die zwak wordt

Voor wat ik zie, kan ik net zo goed blind zijn

We zijn een legende met een kleine reputatie

De tongen van onze opschepper blijven stom

Wat missen we nog aan deze mix?

We hadden de wereld onze naam moeten laten zien

Maar in plaats daarvan hebben we gekozen voor geen pad van roem

Waar we staan, zijn we nauwelijks een vaste waarde

Mijn absint-ogen, jouw opiumwoorden

Degenen die zijn gemaakt om te overtuigen, die zijn gemaakt om te verwarren

Mijn absint-ogen, jouw opiumwoorden

Gemaakt om te verleiden, gemaakt om te doordrenken

Mijn absint-ogen, jouw opiumwoorden

De ene veel te ondiep, de andere veel te diep

Mijn absint-ogen, jouw opiumwoorden

Hoe vaak heb ik geprobeerd te gaan?

Om alles te weten te komen wat er te weten valt

Zonder ook op je gezicht te reflecteren?

Toch streefde ik ernaar om ons overbodig te maken

Maar aangezien dit schilderij nog niet af was

Ik vond het moeilijk om koppig in opstand te komen

Ik wil niet dat de mist me verteert

De geest verlangt ernaar om vrij rond te dwalen

We zijn niet helemaal de universele standaard

Houd je me vast of houd je me vast?

Zullen we zwemmen of zullen we verdrinken?

Wachten op dit verhaal dat ongehoord is gebleven?

Mijn absint-ogen, jouw opiumwoorden

Degenen die zijn gemaakt om te overtuigen, die zijn gemaakt om te verwarren

Mijn absint-ogen, jouw opiumwoorden

Gemaakt om te verleiden, gemaakt om te doordrenken

Mijn absint-ogen, jouw opiumwoorden

De ene veel te ondiep, de andere veel te diep

Mijn absint-ogen, jouw opiumwoorden

Verdwijn in het niets

Een hoek omgeslagen

Draaide een blad om

Veranderd in haat

Veranderd in verdriet

Een oogje dichtknijpen

Draaide mijn hoofd

Keek me de rug toe