Phobos - Emanuel

My only son

Keep your head down

When you walk before those tragic mirrors

You won’t see yourself, only your fears

As they come true, consuming you

Spilling all the gold inside your head

Another year is harvested

Phobos, they dare not speak his name

And the day they forget will be the day your mouth gets

Sewn up

There is no god before

His temple the night the stars his eyes

He sees you

His green glass hearts gathering dust

All the lies they told you on a shelf in every tongue and dialect

Just start at the shore, and let the waves chase you home

As they fall and as they crest

Into the black we’ll all be swept

We’re all actors baby

Tonight the world is your stage

Why can’t you hear them calling?

They’re calling out your name

Hail the goer, the goer, the goer goes

Beyond the wall, beyond the wall

Mijn enige zoon

Houd je hoofd naar beneden

Wanneer je voor die tragische spiegels loopt

Je zult jezelf niet zien, alleen je angsten

Als ze uitkomen, verteren ze je

Al het goud in je hoofd morsen

Er wordt weer een jaar geoogst

Phobos, ze durven zijn naam niet uit te spreken

En de dag dat ze het vergeten, is de dag dat je mond wordt

Dichtgenaaid

Er is geen god eerder

Zijn tempel de nacht de sterren zijn ogen

Hij ziet je

Zijn groene glazen harten staan ​​stof te happen

Alle leugens die ze je vertelden op een plank in elke taal en dialect

Begin gewoon aan de kust en laat de golven je naar huis jagen

Terwijl ze vallen en terwijl ze overeind komen

In het zwart zullen we allemaal worden geveegd

We zijn allemaal acteurs schat

Vanavond is de wereld jouw podium

Waarom hoor je ze niet roepen?

Ze roepen je naam

Heil de goer, de goer, de goer goes

Voorbij de muur, voorbij de muur