My Antapex - Emanuel

You turn me on the way old friends do.

You disappear and I would die to follow you.

And suck my blood, the way great lovers do.

But when we kiss I feel the disease,

Your hearts vacuum.

Blow her out like smoke,

With a somatic cough.

She dissipates in the air,

It’s over now when I exhale.

Crash my car.

I’ll stay down whatever you are.

You cripple me and I crawl back in your jar.

Blow her out like smoke,

With a somatic cough.

She dissipates in the air,

It’s over now when I exhale.

(I just breath)

Blow her out like smoke,

With a somatic cough.

She dissipates in the air,

It’s over now when I exhale.

Blow her out like smoke,

With a somatic cough.

She dissipates in the air,

It’s over now when I exhale.

(I just breath)

Je windt me op zoals oude vrienden dat doen.

Je verdwijnt en ik zou sterven om je te volgen.

En zuig mijn bloed, zoals grote minnaars doen.

Maar als we kussen, voel ik de ziekte,

Je hart vacuüm.

Blaas haar uit als rook,

Met een somatische hoest.

Ze verdwijnt in de lucht,

Het is nu voorbij als ik uitadem.

Crash met mijn auto.

Ik blijf liggen, wat je ook bent.

Je maakt me kreupel en ik kruip terug in je pot.

Blaas haar uit als rook,

Met een somatische hoest.

Ze verdwijnt in de lucht,

Het is nu voorbij als ik uitadem.

(Ik adem gewoon)

Blaas haar uit als rook,

Met een somatische hoest.

Ze verdwijnt in de lucht,

Het is nu voorbij als ik uitadem.

Blaas haar uit als rook,

Met een somatische hoest.

Ze verdwijnt in de lucht,

Het is nu voorbij als ik uitadem.

(Ik adem gewoon)