Down to the Sea - Elephant Revival

She caught me speechless

The words fled useless

Oh, useless

The moonshine, water

Her mother’s daughter

Said she did not love me

Oh, that’s alright

'Cause it’s not about me

I won’t beat myself up

She called me then hung up

I shouldn’t’ve let it ring

A small town living

She swears soon that she’s leaving

Oh, and I’ve said it myself over and over

Over and over

Oh, that’s alright

She finally left that night

Oh, I finally followed and I found her

In the ocean from the bottom of a town

Nearly drowned

Oh, you couldn’t keep her down

The city, it saved her

At least until it claimed her

She misplaced her life

In a strange arrangement of days

Through the silver city of haze

Wouldn’t try to find the change

Finally painless

She’ll make it eventually down to the sea

And the mess we made was history

In the dirt I’ll be

I wait patiently

Oh, the dirt we’ll be, oh we’ll be

Ze betrapte me sprakeloos

De woorden vluchtten nutteloos

Oh, nutteloos

De maneschijn, water

De dochter van haar moeder

Zei dat ze niet van me hield

Oh, dat is goed

Omdat het niet om mij gaat

Ik ga mezelf niet verslaan

Ze belde me en hing op

Ik had het niet moeten laten rinkelen

Een kleine stad wonen

Ze zweert al snel dat ze vertrekt

Oh, en ik heb het zelf keer op keer gezegd

Opnieuw en opnieuw

Oh, dat is goed

Ze is die avond eindelijk vertrokken

Oh, ik heb haar eindelijk gevolgd en ik heb haar gevonden

In de oceaan vanaf de bodem van een stad

Bijna verdronken

Oh, je kon haar niet in bedwang houden

De stad, het heeft haar gered

Tenminste totdat het haar opeiste

Ze heeft haar leven misplaatst

In een vreemde opstelling van dagen

Door de zilveren stad Haze

Zou de wijziging niet proberen te vinden

Eindelijk pijnloos

Ze zal uiteindelijk naar de zee gaan

En de rotzooi die we maakten was geschiedenis

In het vuil zal ik zijn

Ik wacht geduldig af

Oh, het vuil dat we zullen zijn, oh we zullen zijn