Харакири - Декабрь

Я привык превращать свою музыку в шум.

Прятать страшные сны под обломки хардрока.

Но сегодняшней ночью на могиле в Париже завяли цветы,

И не значит ли это, что я на свободе до срока.

Переделывать мир под конец не резон.

Переписывать песни последнее дело.

Завтра я захочу поменять провода на картон,

Серебро на стекло, ну, а душу на тело.

Но разве это я?

И что за люди вокруг меня.

Где-то я уже все это видел.

Что здесь произошло, и кто скажет хоть пару слов?

Что за пресный сюжет и похоже кого-то снова здесь нет.

Разговаривать с тенью не так уж легко.

Совершать харакири большое искусство.

Но Мисимо в огне, а Сиэттл так далеко

И так хочется жить, просто без революций.

Как случилось что время так быстро ушло,

Кто мне скажет теперь был ли я или не был?

На вершинах нирваны, в глубине книжных истин и тайн.

Босиком на луне и в парижском туннеле.

Но разве это я?

И что за люди вокруг меня.

Где-то я уже все это видел.

Что здесь произошло, кто скажет хоть пару слов?

Что за пресный сюжет и похоже кого-то снова здесь нет.

О — о — о харе — харе харакири.

О — о — о кири — кири харе — харе

До встречи в лучшем мире.

О — о — о харе — харе харакири.

аккорды: kurilevcontent/view/12/30/

Ik ben gewend om van mijn muziek ruis te maken.

Verberg enge dromen onder het puin van hardrock.

Maar vanavond verwelkten de bloemen op het graf in Parijs,

En betekent dit niet dat ik vrij ben tot de deadline.

Er is uiteindelijk geen reden om de wereld opnieuw te maken.

Nummers herschrijven is het laatste wat er is.

Morgen wil ik draden verwisselen voor karton,

Zilver op het glas, nou ja, en de ziel op het lichaam.

Maar ben ik het?

En wat voor mensen er om me heen zijn.

Ergens heb ik dit allemaal al gezien.

Wat is hier gebeurd, en wie zal zelfs maar een paar woorden zeggen?

Wat een flauw plot en het lijkt erop dat er niet weer iemand is.

Praten met de schaduw is niet zo eenvoudig.

Het uitvoeren van hara-kiri is een geweldige kunst.

Maar Misimo staat in brand en Seattle is zo ver weg

En dus wil ik leven, gewoon zonder revoluties.

Hoe is het mogelijk dat de tijd zo snel voorbij is gegaan

Wie zal mij nu vertellen of ik het was of niet?

Op de hoogten van het nirvana, in de diepten van boekachtige waarheden en geheimen.

Op blote voeten op de maan en in de tunnel van Parijs.

Maar ben ik het?

En wat voor mensen er om me heen zijn.

Ergens heb ik dit allemaal al gezien.

Wat is hier gebeurd, wie zal op zijn minst een paar woorden zeggen?

Wat een flauw plot en het lijkt erop dat er niet weer iemand is.

Oh - oh - oh hara - hara hara-kiri.

Oh - oh - oh kiri - kiri haas - haas

Tot ziens in een betere wereld.

Oh - oh - oh hara - hara hara-kiri.

akkoorden: kurilevcontent/view/12/30/