Myrkursins náði - Eivør

Í dag hava fuglar ei sungið eitt lag

Tað var, eins og slóknaði sólin í dag

Og jørðin, hon helt uppat við at mala

Og børnini hildu uppat við at spæla

Stjørnurnar duttu allar niður av himni

Og mánin, hann fánaði burtur og inni

Í stovuni míni ei hoyrdist eitt ljóð

Í myrkursins djúpastu náði eg stóð

Myrkursins náði

Myrkursins náði

Myrkursins náði fevndi meg

Fevndi meg

Henda løtan, hon dró meg til ógingnar gøtur

Til heimsins byrjan og til lívsins djúpastu røtur

Og myrkrið var hvørki ónt ella kalt

Nei, myrkrið var ei enn blivið ónt ella kalt

Tað einasta, eg hoyrdi, vóru undarlig ljóð

Men so føgur og rein og so yndislig ljóð

Og einki var endað, og einki var byrjað

Og einki var sjónligt, og einki var hyljað

Myrkursins náði

Myrkursins náði

Myrkursins náði fevndi meg

Fevndi meg

Myrkursins náði

Myrkursins náði

Myrkursins náði fevndi meg

Fevndi meg

Vandaag hebben de vogels geen enkel lied gezongen

Het was alsof de zon onderging vandaag

Og jørðin, hon helt uppat við at grind

En de kinderen bleven spelen

De sterren vielen allemaal uit de lucht

En de maan, hij zwaaide uit en naar binnen

Geen enkel gedicht werd gehoord in mijn woonkamer

In de diepten van de duisternis bereikte ik staan

De duisternis bereikte

De duisternis bereikte

De duisternis bereikte fevndi me

Fevndi meg

Gooi het lot, ze trok me naar lelijke raadsels

Naar het begin van de wereld en naar de diepste wortels van het leven

En de duisternis was noch koud, noch koud

Nee, de duisternis was nog niet koud of koud geworden

Het enige wat ik hoorde waren vreemde gedichten

Mannen zo føgur en rein en zo yndislig ljóð

En de privé werd beëindigd en de privé werd gestart

En het privé was zichtbaar, en het privé was bedekt

De duisternis bereikte

De duisternis bereikte

De duisternis bereikte fevndi me

Fevndi meg

De duisternis bereikte

De duisternis bereikte

De duisternis bereikte fevndi me

Fevndi meg