Überreste - Eisblut

Heut nacht hat mich der tot besucht

Ganz plötzlich stand er neben mir

Die knochen hat zum gruß er erhoben

Und er als preis mein leben vordert

Ich hab ihn gleich zu dir geschickt

Weil ich ganz fest am leben hänge

Was dann geschah kann ich nicht sagen

Da süss der schlaf mich fortgetragen

Als ich dann vom schweiß naß erwach

Da lagst du tot in deinem bett

Das gesicht zum schrei verzert

Die augen stumm zum himmel gerichtet

Ich hab dich hinterm haus begraben

In einem loch im erdbeer beet

Man hat mich doch nach dir gefragt

Weil niemand mich gut leiden mag

Doch dann an kalten winter tagen

Hör leis ich deine stimme klagen

Sie flüsstert aus denn wänden dringt

Und mir die luft zum atmen

Komm zu mir sagt die stimme zart

Ich höre sie die ganze nacht

An schlaf ist garnicht mehr zu denken

Weil mich die stimme wütend macht

Ich hab dich schließlich ausgegraben

Den toten leib ganz klein zerhackt

Er brennt jetzt lichterloh im offen

Und fleisch gestankt reizt meinen magen

Diese nacht hab ich sehr gut geschlafen

Es war so ruhig hier im haus

Und erst als das sonnenlicht mich küsste

Rieb lächelnd ich die äuglein aus

Von der asche hab ich aufbewart

In einer urne fand sie ihren platz

Ihr blümchen muster find ich richtig nett

Lebenlang ruht sie unter meinem bett

Gisteravond bezochten de doden mij

Ineens stond hij naast me

Hij hief zijn botten op als begroeting

En hij als prijs bevordert mijn leven

Ik heb het je meteen gestuurd

Omdat ik erg gehecht ben aan het leven

Ik kan niet zeggen wat er toen gebeurde

Sinds zoete slaap me wegvoerde

Toen ik nat van het zweet wakker werd

Daar lag je dood in je bed

Het gezicht verwrongen om te schreeuwen

Ogen wendden zich stil naar de lucht

Ik heb je achter het huis begraven

In een gat in het aardbeienbed

Ik werd naar je gevraagd

Omdat niemand me leuk vindt

Maar dan op koude winterdagen

Ik hoor je stem klagen

Het fluistert uit de muren

En ik heb de lucht om te ademen

Kom naar me toe, zegt de stem zacht

Ik hoor je de hele nacht

Slapen is geen optie meer

Omdat de stem me boos maakt

Ik heb je eindelijk opgegraven

Het dode lichaam heel klein gesneden

Het brandt nu fel in de open lucht

En de geur van vlees irriteert mijn maag

Ik heb die nacht heel goed geslapen

Het was zo stil hier in huis

En alleen toen het zonlicht me kuste

Ik wreef mijn ogen uit met een glimlach

Ik bewaarde uit de as

Ze vond haar plaats in een urn

Ik vind je bloemenpatroon heel mooi

Voor het leven rust ze onder mijn bed