Старые грёзы - Eilean Mor

Как окурок, упавший из сонных рук

Дыма нить заплетает в ворс ковра

Так закат догорает на краю

Горизонта, очернив голубой фасад

Сажей ночи закрасив поверх окон

В отшумевшем городе каждый дом

Первой искрой звёзд улыбнется даль

Поверх старых грёз новая печаль

Als een sigarettenpeuk die uit slaperige handen valt

Rookdraad vlechten in de pool van het tapijt

Dus de zonsondergang brandt op de rand

Horizon, die de blauwe gevel zwart maakt

Roet van de nacht schilderen over de ramen

In de lawaaierige stad, elk huis

De afstand zal glimlachen met de eerste vonk van sterren

Over oude dromen nieuw verdriet