Un Étranger (Voix De Robert Chauvigny) - Édith Piaf, Robert Chauvigny

Il avait un air trs doux,

Des yeux rveurs un peu fous

Aux lueurs tranges.

Comme bien des gars du Nord,

Dans ses cheveux un peu d’or,

Un sourire d’ange.

J’allais passer sans le voir

Mais quand il m’a dit bonsoir

D’une voix chantante,

J’ai compris que, ce soir-l,

Malgr la pluie et le froid,

Je serais contente.

Il avait un regard trs doux.

Il venait de je ne sais o.

D’o viens-tu?

Quel est ton nom?

Le navire est ma maison.

La mer mon village.

Mon nom, nul ne le saura.

Je suis simplement un gars

Ardent l’ouvrage

Et si j’ai le cur trop lourd,

Donne-moi donc un peu d’amour,

Espoir de caresses.

Et moi, fille au cur blas,

J’ai senti, sous ses baisers,

Une ardente ivresse.

Il avait un regard trs doux

Il venait de je ne sais o.

Simplement, sans boniments,

J’aimais mon nouvel amant,

Mon poux d’une heure.

Comme bien des malheureux,

Il croyait lire en mes yeux

La femme qu’on pleure

Et, follement, j’esprais

Qu’au matin, il me dirait

Suis-moi je t’emmne.

J’aurais dit oui, je le sens,

Mais il a fui, me laissant

Rive ma chane.

Il avait un regard trs doux.

Il venait de je ne sais o.

J’ai rv de l’tranger

Et, le cur tout drang

Par les cigarettes,

Par l’alcool et le cafard,

Son souvenir chaque soir

M’a tourn la tte

Mais on dit que, prs du port,

On a repch le corps

D’un gars de marine

Qui, par l’amour dlaiss,

Ne trouva pour le bercer

Que la mer cline.

Il avait un regard trs doux.

Il s’en allait je ne sais o

Hij zag er heel lief uit,

Nogal gekke dromerige ogen

Met vreemde lichten.

Zoals veel noordelijke jongens,

In haar haar een beetje goud,

De glimlach van een engel.

Ik zou passeren zonder het te zien

Maar toen hij me goedenavond zei

Met een zingende stem,

Ik begreep dat die avond,

Ondanks de regen en de kou,

Ik zou blij zijn.

Hij had een heel lieve uitstraling.

Hij kwam van ik weet niet waar.

Waar kom jij vandaan?

Wat is jouw naam?

Het schip is mijn thuis.

De zee mijn dorp.

Mijn naam zal niemand weten.

ik ben maar een man

Vurig het werk

En als mijn hart te zwaar is,

Dus geef me wat liefde,

Hoop op knuffels.

En ik, meisje met een blas hart,

Ik voelde, onder zijn kussen,

Een vurige roes.

Hij zag er heel lief uit

Hij kwam van ik weet niet waar.

Gewoon, zonder verkooppraatjes,

Ik hield van mijn nieuwe minnaar,

Mijn luizen van een uur.

Zoals veel ongelukkige mensen,

Hij dacht dat hij mijn ogen las

De vrouw om wie we rouwen

En, gek, ik hoopte

Dat hij me 's morgens zou vertellen

Volg mij, ik neem je mee.

Ik zou ja gezegd hebben, ik voel het,

Maar hij vluchtte en liet mij achter

Leef mijn ketting.

Hij had een heel lieve uitstraling.

Hij kwam van ik weet niet waar.

Ik droomde van het buitenland

En, het hele hart

door sigaretten,

Door drank en kakkerlak,

Haar herinnering elke nacht

Draaide mijn hoofd

Maar ze zeggen dat in de buurt van de haven,

We herpakken het lichaam

Van een marineman

Wie, door de verlaten liefde,

Niet gevonden om het te rocken

Laat de zee kantelen.

Hij had een heel lieve uitstraling.

Hij ging weg ik weet niet waar