Белая ночь - Эдита Пьеха

Вот и опять не спит мой Ленинград,

Как он красив и как молод.

Звёзды от наших глаз спрятались в Летний сад,

Белая ночь вошла в город.

На площадях асфальт и цветы,

Вот почему наши шаги так осторожны.

А на Неве в это время разводят мосты,

Но нас с тобой разлучить невозможно.

Как я люблю, когда свет без теней,

Хмурых теней вокруг нету.

Можно и так теперь не зажигать огней,

Хватит на всех людей света.

Не говори, о чём думаешь ты,

В белую ночь это узнать очень несложно.

А на Неве в это время разводят мосты,

Но нас с тобой разлучить невозможно.

Hier slaapt mijn Leningrad weer niet,

Hoe knap en hoe jong hij is.

De sterren verborgen voor onze ogen in de Zomertuin,

Witte nacht is de stad binnengekomen.

Op de pleinen, asfalt en bloemen,

Daarom zijn onze stappen zo zorgvuldig.

En op de Neva worden op dit moment bruggen gebouwd,

Maar het is onmogelijk om ons van u te scheiden.

Hoe ik hou van wanneer het licht zonder schaduwen is,

Er zijn geen sombere schaduwen in de buurt.

Het is mogelijk om de vuren nu niet aan te steken,

Genoeg voor alle mensen van de wereld.

Zeg niet wat je denkt

Op een witte nacht is het heel gemakkelijk om erachter te komen.

En op de Neva worden op dit moment bruggen gebouwd,

Maar het is onmogelijk om ons van u te scheiden.