Adamantine - Edenbridge

As the lights went slowly

The line of vision broke

In the face of reason it flies

Right when I awoke

You spoke beneath a whisper

And angry clouds arose

You began to brood at night

And damned how fate chose

We still endeavor for the precious stone

For accolade until we are alone

A cornucopia of flattery

We only see what we want to see

Can"t break my will

(It is adamantine)

Can"t bar my way

I am ready for fray

Time

(I am adamantine)

And reverie

(And there isn"t a line)

Still it is life"s melody

You can tilt at windmills

You get a fire alight

Pass with flying colours

You are taking it with pride

Beyond the dreams of avarice

You master your own way

Never bend before the wind

No way to lead you astray

And we still wanna go the extra mile

On cobbled streets of artificial smile

A cornucopia of memory

Fills our hopeless vacancy

Our workers of fate

Are like the dreams we create on and on Cause life is a wide open space

And then some, so much to embrace

A cornucopia of mystery

One more page in our diary

My will

(So adamantine)

My way

I am ready for fray

Time

(I am adamantine)

And reverie

(And there isn"t a line)

Still it is life"s melody

Terwijl de lichten langzaam aan gingen

De gezichtslijn brak

In het aangezicht van de rede vliegt het

Precies toen ik wakker werd

Je sprak onder een fluistering

En boze wolken kwamen op

Je begon 's nachts te piekeren

En verdomd hoe het lot koos

We streven nog steeds naar de kostbare steen

Voor lof tot we alleen zijn

Een overvloed aan vleierij

We zien alleen wat we willen zien

Kan mijn wil niet breken

(Het is onvermurwbaar)

Kan me de weg niet versperren

Ik ben klaar voor de strijd

Tijd

(ik ben onvermurwbaar)

en mijmert

(En er is geen lijn)

Toch is het de melodie van het leven

Je kunt bij windmolens kantelen

Je krijgt een vuurtje

Slagen met vlag en wimpel

Je neemt het met trots op

Voorbij de dromen van hebzucht

Je beheerst je eigen weg

Buig nooit voor de wind

Geen manier om u op een dwaalspoor te brengen

En we willen nog steeds een stap verder gaan

Op geplaveide straten met een kunstmatige glimlach

Een overvloed aan geheugen

Vervult onze hopeloze vacature

Onze werkers van het lot

Zijn als de dromen die we creëren, omdat het leven een grote open ruimte is

En nog wat, zoveel om te omarmen

Een hoorn des overvloeds van mysterie

Nog een pagina in ons dagboek

Mijn wil

(Dus onvermurwbaar)

Op mijn manier

Ik ben klaar voor de strijd

Tijd

(ik ben onvermurwbaar)

en mijmert

(En er is geen lijn)

Toch is het de melodie van het leven