Herkes Yaralı - Ebru Gündeş

Ne zaman canın yansa bu kadar derinden

Sanırsın mümkün değil bir daha üzülmen

Ne inat, ne gözü kara, ne dayanıklı yürek

Acıyor aynı yerden her şeye rağmen

Ne akıl kâr ediyor, ne fikir o sırada

Biliyorsun geçiyor zamanla ama ne fayda?

Yaralı, tepeden tırnağa herkes yaralı

Alışılmıyor acıya, yok kaidesi, kuralı

Kanayıp ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni?

Ne gelen anladı, ne giden olanı, biteni

Adıyorum aşka geri kalanımı

Suya söyledim gitti en son yalanımı

Aşkın da en hesapsız kitapsız olanını

Yaşamazsam kara kaplıya kaydedin beni

Ne zaman canın yansa bu kadar derinden

Sanırsın mümkün değil bir daha üzülmen

Ne inat, ne gözü kara, ne dayanıklı yürek

Acıyor aynı yerden her şeye rağmen

Ne akıl kâr ediyor, ne fikir o sırada

Biliyorsun geçiyor zamanla ama ne fayda?

Yaralı, tepeden tırnağa herkes yaralı

Alışılmıyor acıya, yok kaidesi, kuralı

Kanayıp ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni?

Ne gelen anladı, ne giden olanı, biteni

Adıyorum aşka geri kalanımı

Suya söyledim gitti en son yalanımı

Aşkın da en hesapsız kitapsız olanını

Yaşamazsam kara kaplıya kaydedin beni

Telkens wanneer je zo'n pijn doet

Je denkt dat het onmogelijk voor je is om weer verdrietig te zijn

Noch koppigheid, noch roekeloosheid, noch een veerkrachtig hart

Het doet ondanks alles pijn van dezelfde plek

Noch de geest is winstgevend, noch het idee op dat moment

Weet je, de tijd verstrijkt, maar wat is het voordeel?

Gewond, gewond van top tot teen

Niet gewend aan pijn, geen regel, regel

Hoe lang kun je bloeden en de doorn vasthouden omwille van de roos?

Noch de inkomende begrepen, noch de uitgaande, het einde

Ik wijd de rest van mij aan liefde

Ik vertelde het water en het is weg mijn laatste leugen

De meest onberekenbare en boekloze liefde

Als ik niet leef, red me dan in de zwarte hoes

Telkens wanneer je zo'n pijn doet

Je denkt dat het onmogelijk voor je is om weer verdrietig te zijn

Noch koppigheid, noch roekeloosheid, noch een veerkrachtig hart

Het doet ondanks alles pijn van dezelfde plek

Noch de geest is winstgevend, noch het idee op dat moment

Weet je, de tijd verstrijkt, maar wat is het voordeel?

Gewond, gewond van top tot teen

Niet gewend aan pijn, geen regel, regel

Hoe lang kun je bloeden en de doorn vasthouden omwille van de roos?

Noch de inkomende begrepen, noch de uitgaande, het einde

Ik wijd de rest van mij aan liefde

Ik vertelde het water en het is weg mijn laatste leugen

De meest onberekenbare en boekloze liefde

Als ik niet leef, red me dan in de zwarte hoes