Le prix requis - EBEN, Yazid

Je suis le prédateur, le cœur de pierre par pudeur

Quoique tu fasses, rien ne me raisonne, je garde ma rancœur

Quand l’heure est à l’affrontement, aux règlements de comptes

La violence est une tentation telle que je succombe

J’affronte quiconque me fait de l’ombre

Et puis je m’encombre surtout pas de sentiments

Sur moi Satan est influent, j’ai pas le temps de t'écouter, mec

Ta morale est veine, la haine a semé sa graine

Gangrené mes gènes, j’assène les coups

Je laisse rien passer, j’enfonce le clou

Je fais tout pour envenimer les choses, mon cerveau bout

Le tout est qu’on me craigne

Je suis en rogne, faut que je cogne et que ça saigne

Que tout le quartier sache que je suis une putain de teigne

Et tant mieux s’il y a du monde autour j’accentuerai ma hargne

Je ferai encore plus de bruit pour que le bruit court

Lourd est le parcours d’un enfant maté par une vie pavée

D’embûches étriquée par le pessimisme traqué

C’est la règle, tu as le choix, tu es la proie ou tu es l’aigle

Ici y a pas d’exutoires, c’est la bagarre, pas de remède

Au malaise qui pèse sur mes épaules, affaisse mon esprit

Laisse place aux mesquineries de la rue

Là, je me rue sur la seule arme que j’ai sans regrets

Ici, c’est le prix requis pour le respect

Attention aux descendants qui un jour me descendront

Le respect, je l’ai acquis sans demander pardon

Attention aux descendants, qui un jour me descendront

Le respect, je l’ai acquis, j’en ai fait ma cloison

Hey yo mate le boug gars, son nom me revient comme une boomerang

J’entends parler de lui, de Fleury jusqu'à Zoneland

Merde, mais pourquoi tout le monde me parle de lui?

De ses violences gratuites, faits et gestes qui ont pourri des vies

Ainsi, pour obtenir le respect faut se comporter comme Sheïtan

Blasphémer des âmes, avoir des fans, ne jamais rester calme

Au fond, je m’en fous de ce que tout le monde pense, c’est moi le boss

Je suis le boss, il ne peut qu’en rester qu’un, je survivrai car je suis le

plus féroce

Le craindre, c’est marquer des points dans sa réputation

Le renier, même si tout le monde a peur, créera son amputation

Tout le monde se bat, la rue, une arène dans une jungle

Flingue caché pour obtenir le trophée, est-ce bien lui le plus dingue?

J’en ai connu d’autres qui se sont vautrés par excès de confiance

Trop sûrs d’eux, un mauvais pas a fait basculer la balance

Comme lui, je viens d’un ghetto touché par la maladie

Deviens marginal dans un système qui m’a écarté et pourri

L’esprit foutu un cœur aigri qu’on parle de moi et sans répit

Si la rue est mon territoire, que je détruise tous ses interdits

Là, je me rue sur la seule arme que j’ai sans regrets

Ici, c’est le prix requis pour acquérir du respect

Attention aux descendants qui un jour me descendront

Le respect, je l’ai acquis sans demander pardon

Attention aux descendants, qui un jour me descendront

Le respect, je l’ai acquis, j’en ai fait ma cloison

J’avance à grand pas mais je surveille mes arrières

Ainsi j’esquive tes coups bas, j'évite la civière

Pas à pas, mon nom prends du poids, à ris-Pa je prends mes repères

Pour ne pas finir au fond d’une rivière

Aujourd’hui, c’est moi, mais attention aux prétendants, à mes descendants

Qui une fois plus grands me descendront

Je romprai pas les ponts avec la cité, c’est pas possible

Plutôt qu’une vie de mendiant, je préfère être cible

Dans la ligne de mire, c’est la merde, mon empire les emmerde

Et le pire, c’est que c’est raide de garder sa place sans faire du surplace

Ne jamais couler, car c’est à la surface qu’on me tend des pièges façon crevasse

Juste pour qu’on m’efface

Faut pas que je me prélasse, la voie que j’ai choisie, hélas

N’est pas des plus communes, mais j’assume

Dans le bitume, j’ai gravé mon nom et acquis ma place

Accrois mon volume, faut que je terrasse pour sortir de la brume

Attention aux descendants qui un jour me descendront

Le respect, je l’ai acquis sans demander pardon

Attention aux descendants, qui un jour me descendront

Le respect, je l’ai acquis, j’en ai fait ma cloison

Ik ben het roofdier, hart van steen uit bescheidenheid

Wat je ook doet, niets heeft zin voor mij, ik blijf bij mijn wrok

Wanneer het tijd is voor confrontatie, om rekeningen te vereffenen

Geweld is zo'n verleiding dat ik bezwijk

Ik sta oog in oog met wie mij schaduwt

En dan bemoei ik me vooral niet met gevoelens

Op mij heeft Satan invloed, ik heb geen tijd om naar je te luisteren, man

Je moraal heeft geluk, haat heeft zijn zaad gezaaid

Vilten mijn genen, ik sla de klappen

Ik laat niets passeren, ik rijd het punt naar huis

Ik doe er alles aan om het nog erger te maken, mijn brein kookt

Het is alles waar ik bang voor ben

Ik ben pissig, moet slaan en bloeden

Laat de hele kap weten dat ik een verdomde mot ben

En des te beter als er mensen in de buurt zijn, zal ik mijn agressiviteit accentueren

Ik zal wat meer geluid maken om het geluid gaande te houden

Zwaar is de reis van een kind getemd door een geplaveid leven

Van valkuilen verkleind door pessimisme opgejaagd

Het is de regel, je hebt de keuze, je bent de prooi of je bent de adelaar

Hier zijn geen verkooppunten, het is een gevecht, geen genezing

Het ongemak dat op mijn schouders weegt, zinkt in mijn gedachten

Maak plaats voor de kleinzieligheid van de straat

Hier haast ik me naar het enige wapen dat ik heb zonder spijt

Hier is de prijs die vereist is voor respect

Pas op voor de nakomelingen die op een dag op mij zullen neerdalen

Respect dat ik verdiende zonder om vergeving te vragen

Pas op voor de nakomelingen, die op een dag op mij zullen neerdalen

Respect, ik heb het verworven, ik heb er mijn partitie van gemaakt

Hé, kijk naar de bug-man, zijn naam komt bij me terug als een boemerang

Ik hoor over hem, van Fleury tot Zoneland

Shit, maar waarom praat iedereen met mij over hem?

Van zijn zinloos geweld, daden en gebaren die levens hebben verwoest

Dus om respect te krijgen moet je je gedragen als Sheitan

Laster zielen, heb fans, blijf nooit kalm

Diep van binnen kan het me niet schelen wat iemand denkt, ik ben de baas

Ik ben de baas, er kan er maar één over zijn, ik zal overleven want ik ben de baas

feller

Hem vrezen is punten scoren in zijn reputatie

Het ontkennen ervan, zelfs als iedereen bang is, zal leiden tot amputatie

Iedereen vecht, de straat, een arena in een jungle

Verborgen pistool om de trofee te krijgen, is hij echt de gekste?

Ik heb anderen gekend die wentelden in overmoed

Te zeker van zichzelf, een slechte stap deed de weegschaal doorslaan

Net als hij kom ik uit een ziek getto

Word gemarginaliseerd in een systeem dat mij buitenspel heeft gezet en me heeft verrot

De geest neukt een zuur hart dat mensen over mij praten en zonder uitstel

Als de straat mijn territorium is, laat me dan al zijn taboes vernietigen

Hier haast ik me naar het enige wapen dat ik heb zonder spijt

Hier is de prijs die nodig is om respect te krijgen

Pas op voor de nakomelingen die op een dag op mij zullen neerdalen

Respect dat ik verdiende zonder om vergeving te vragen

Pas op voor de nakomelingen, die op een dag op mij zullen neerdalen

Respect, ik heb het verworven, ik heb er mijn partitie van gemaakt

Ik neem grote stappen, maar ik let op mijn rug

Dus ik ontwijk je lage slagen, ik ontwijk de brancard

Stap voor stap wordt mijn naam zwaarder, bij ris-Pa begin ik me te oriënteren

Om niet op de bodem van een rivier te eindigen

Vandaag ben ik het, maar kijk uit voor vrijers, mijn nakomelingen

Wie ooit volwassen is, zal me naar beneden halen

Ik zal de banden met de stad niet verbreken, dat kan niet

Liever dan het leven van een bedelaar, ben ik liever een doelwit

In de lijn van het zicht, het is shit, mijn rijk fuck 'em

En het ergste is dat het stijf is om je plaats te behouden zonder water tetrappelen

Nooit zinken, want het is aan de oppervlakte, ik ben klaar voor spleetvallen

Gewoon om gewist te worden

Ik moet niet zonnebaden, het pad dat ik heb gekozen, helaas

Is niet de meest voorkomende, maar ik neem aan

In het asfalt kerfde ik mijn naam en verdiende ik mijn plaats

Zet mijn volume hoger, ik moet gaan liggen om uit de mist te komen

Pas op voor de nakomelingen die op een dag op mij zullen neerdalen

Respect dat ik verdiende zonder om vergeving te vragen

Pas op voor de nakomelingen, die op een dag op mij zullen neerdalen

Respect, ik heb het verworven, ik heb er mijn partitie van gemaakt