My Meds Aren't Working - Dystopia

My body still clings to life

Only my spirit has died inside.

(so I pray)

I pray for death every night

But I keep waking up alive

I cut myself for infliction

And I still spit at my reflection

I hate everything I am

I have my friends to think for that

So I keep taking my meds

And I do what my doctor says.

I hate myself more everyday.

I guess I’ll always be this way

I’ve learned that love is dead

And that people just get fucked instead

And all the while making friends

Just to fuck them in the end

Everyone I touch infects me

Cancer in flesh there is death all around

Everyone I touch, I infect them

Black and dead is my heart

Alone, I’m not good when I’m alone

I pace and tear at my skin and my hair

Burn myself for some relief

For a sick fucking joke of a life

The punchline is when I die

And come back as me for eternity

Just to fuck up everyday?

And fail the ones that I love by being alive

I don’t know who I am anymore

A parasite in human disguise?

Searching for a piece of shit with all of you maggots and flies

Everyday I feel that I just can’t do anything right

I’m sorry if you know my name

I probably fuck your life, goodbye

Mijn lichaam klampt zich nog steeds vast aan het leven

Alleen mijn geest is van binnen gestorven.

(dus ik bid)

Ik bid elke nacht om de dood

Maar ik blijf levend wakker

Ik sneed mezelf voor het aandoen

En ik spuug nog steeds naar mijn spiegelbeeld

Ik haat alles wat ik ben

Ik heb mijn vrienden om daarvoor te denken

Dus ik blijf mijn medicijnen innemen

En ik doe wat mijn dokter zegt.

Ik haat mezelf elke dag meer.

Ik denk dat ik altijd zo zal zijn

Ik heb geleerd dat liefde dood is

En dat mensen in plaats daarvan gewoon geneukt worden

En al die tijd vrienden maken

Gewoon om ze uiteindelijk te neuken

Iedereen die ik aanraak, besmet mij

Kanker in vlees, overal is de dood

Iedereen die ik aanraak, ik infecteer ze

Zwart en dood is mijn hart

Alleen, ik ben niet goed als ik alleen ben

Ik loop door mijn huid en mijn haar

Verbrand mezelf voor wat opluchting

Voor een verdomde grap van je leven

De clou is wanneer ik sterf

En kom terug als ik voor de eeuwigheid

Gewoon om elke dag te neuken?

En faal degenen van wie ik hou door te leven

Ik weet niet meer wie ik ben

Een parasiet in menselijke vermomming?

Op zoek naar een stuk stront met al jullie maden en vliegen

Elke dag heb ik het gevoel dat ik gewoon niets goed kan doen

Het spijt me als je mijn naam weet

Ik neuk waarschijnlijk je leven, tot ziens