El chico de los ojos asustados - Duncan Dhu

Sigue allí junto a la pared

Ese cuerpo que está esperando

En la ventana por ti

Y tú estás donde no te ve

Pero tú le ves

En la calle de los balcones de atrás

La pared de ladrillo gris

Siempre junto a ti

Siempre junto a ti

La conoces muy bien

Muy muy bien

Y siguen allí

Y siguen por siempre allí;

Sin hablar

Tus bellos ojos asustados

(aquellos ojos)

Un portal en la oscuridad

Bajo su balcón

Sabes muy bien dónde te conduciría

Sin pensar

Oyes al entrar pasos al sonar

Risas al chillar dentro de su portal

Si te vas pierdes la ocasión

De volverla a ver como debe ser

Y no sabes pensar, al temblar

Y viven allí

Y nunca se cansarán de mirar

A la ventana encendida

Subirás sin poder parar

Sin mirar atrás

Un segundo más y la conocerás

Al sonar tu respiración contra la pared

En un cuarto piso su voz te asustó

Ella fue una suave piel, una dulce voz

Ojos de cristal, un segundo de amor

Para ti

Y allí seguirá

De nuevo le has vuelto a ver

Al pasar en la ventana encendida

Staat er nog steeds bij de muur

Dat lichaam dat wacht

in het raam voor jou

En je bent waar je niet wordt gezien

maar je ziet hem

In de straat van de achterbalkons

De grijze bakstenen muur

Altijd naast je

Altijd naast je

je kent haar heel goed

Heel heel goed

en ze zijn er nog steeds

En ze zijn er voor altijd;

Zonder te praten

Je mooie ogen bang

(die ogen)

Een portaal in het donker

onder je balkon

Je weet heel goed waar het je heen zou leiden

Zonder na te denken

Je hoort bij het invoeren van voetstappen bij het rinkelen

Lachen terwijl je je portaal binnendringt

Als je weggaat, verlies je de kans

Om het weer te zien zoals het zou moeten zijn

En je weet niet hoe je moet denken, als je beeft

en ze wonen daar

En ze zullen nooit moe worden van het kijken

naar het verlichte raam

Je zult klimmen zonder te kunnen stoppen

Zonder achterom te kijken

Nog een seconde en je zult haar ontmoeten

Wanneer je adem tegen de muur klinkt

Op een vierde verdieping maakte zijn stem je bang

Ze was een zachte huid, een lieve stem

Glazen ogen, een seconde van liefde

Voor jou

en daar gaat het verder

Je hebt hem weer gezien

Passeren in het verlichte raam