Famelicose - Drunk Mate

В поисках вечного клэша

В болотах из копоти и суеты

На ощупь я чувствую бреши

Опыт закроет их, но не внутри

Ведь это не бой с вами скорее бой с тенью

Куда не посмотришь, летят тумаки

Что не хук справа, потом джеб слева

И уже на скорой покидаешь ринг

Эго топит всегда непомерно

Пока ты не понял, что важен мотив

И в жопу систему, где в каждой проблеме

Решением будет опять карантин

Четыре стены были вынужденной мерой

Да не надо забывать, почему в этом стиль

И всё-таки забавы ради даже не поверишь

Что пишу нормально темы лишь когда я один

Потому что это способ убежать от тоски

Я веду себя закрыто, хотя лезу в толпу

Это битва интроверта за его стимул жить

Вдох и кашель, весь лоб в поту

Слышь, да мне страшно, но шаг во мглу

И крышу сносит как дом на льду

Мир выше — краше, но лежит в гробу

Помню тут однажды поставил выбор

Лучше быть собой или быть любимым?

Покрыть стихи или их рожи пылью?

Очевиден ответ как труп в могиле

И пускай меня не примут в их стадо

Буду сам прорываться на пути до заветных мирозданий

Дабы после говорили: «нам жесть как досадно,

Но мы правда хотим видеть тебя в нашей компании»

Это уж вряд ли

Да покуда со мной рядом только вера в небеса и люди, которых они послали

Чудо хочет показаться невозможным для того

Чтобы не стать, в первую очередь, знанием

Грудь сдавливает ощущение внутри

Что давно пора изъяны выкинуть из головы

Хватит пить и кутить, это ведёт в тупик

Да, я ворчу как старик, хотя мне двадцать три

Будь собранней

Помни, для чего ты на битах, чтобы мигом зачитать?

Нет, это может каждый, даже не задача

Прежде, как автор, ты должен орудовать словом

Свет опалит тебя через песни

Когда в них будет сокровенная честность

Зачем ложь в тексте?

Он слишком пресен?

Тогда пиши уж как Хорст Вессель

Нет

Это не твоё, мы же знаем это оба

Ты слов собиратель как Монтэг в бегстве

И душою не лукавя на листах

Можешь только поймать слог чудесный

Буревестник — алкоголизм

И желание быть известным поломает механизм

В нашем мире настоящий, куда больше стоит

Чем любой твой надуманный каприз

Так что с нас уже хватит нотаций

Хочешь победы?

Так больше старайся

Надо поесть?

Тогда хватит валяться

Снова депрессия,

А где твои яйца?

Чаще слушай меня, а не их провокации

Ты же не зря сидишь дома как в карцере

Это не поводы сгинуть, а повод работать и не расслабляться

Откуда сей голос?

Отвечу спокойно, не вторя допросам

Я просто пишу, как умею

Пока мне велит нескончаемый голод

Что это?

Хобби, да жажда славы с доходом?

Но ощущаю лишь голод, мной управляет мой голод

Голод

Сколько слов надо, когда ты полон до края,

Но ощущаешь лишь голод, мной управляет мой голод

Голод

Вроде спокоен, хоть вопль громче с годами

Ты ощущаешь лишь голод, тут управляет твой голод

Голод

Бьёт без пощады, но я ему благодарен

Ведь ощущая лишь голод, работа будет готова

Op zoek naar een eeuwige botsing

In moerassen van roet en ophef

Bij aanraking voel ik gaten

Ervaring zal ze sluiten, maar niet binnen

Dit is tenslotte geen gevecht met jou, eerder een gevecht met een schaduw

Waar je ook kijkt, manchetten vliegen voorbij

Wat is geen haak aan de rechterkant, dan een prik aan de linkerkant?

En je verlaat de ring al

Het ego is altijd overweldigend

Totdat je je realiseerde dat het motief belangrijk is

En fuck het systeem, waar in elk probleem

De oplossing wordt weer quarantaine

Vier muren waren een geforceerde maatregel

Ja, we mogen niet vergeten waarom deze stijl

En toch, voor de lol, je gelooft het niet eens

Dat ik normaal gesproken alleen onderwerpen schrijf als ik alleen ben

Omdat dit een manier is om te ontsnappen aan verlangen

Ik gedraag me gesloten, hoewel ik in de menigte klim

Dit is de strijd van een introverte persoon om zijn stimulans om te leven.

Adem in en hoest, zweet over je voorhoofd

Hé, ja, ik ben bang, maar een stap in de duisternis

En blaast het dak als een huis op ijs

De wereld boven is mooier, maar ligt in een doodskist

Ik herinner me hier een keer dat ik een keuze maakte

Is het beter om jezelf te zijn of om geliefd te zijn?

Om gedichten of hun gezichten met stof te bedekken?

Het antwoord ligt voor de hand als een lijk in een graf

En laat me niet worden opgenomen in hun kudde

Ik zal doorbreken op weg naar de gekoesterde universums

Zodat ze later zouden zeggen: “Wat zijn we toch vervelend,

Maar we willen je heel graag zien in ons bedrijf"

Dit is nauwelijks

Ja, zolang ik alleen maar geloof heb in de hemel en de mensen die ze hebben gestuurd

Miracle wil onmogelijk lijken

Om niet in de eerste plaats kennis te worden

Drukkend gevoel op de borst van binnen

Dat het tijd is om de gebreken uit je hoofd te gooien

Stop met drinken en drinken, het leidt tot een doodlopende weg

Ja, ik mopper als een oude man, ook al ben ik drieëntwintig

worden verzameld

Weet je nog waarom je op beats zit om meteen te lezen?

Nee, iedereen kan het, zelfs geen taak

Ten eerste moet je als auteur het woord hanteren

Licht zal je door liedjes verschroeien

Wanneer er diepste eerlijkheid in hen zal zijn?

Waarom in de tekst liegen?

Is hij te vers?

Schrijf dan zoals Horst Wessel

Niet

Het is niet van jou, we weten het allebei

Je bent een woordverzamelaar zoals Montag op de vlucht

En de ziel is niet sluw op de lakens

Je kunt alleen de prachtige lettergreep vangen

Stormvogel - alcoholisme

En de wens om beroemd te worden zal het mechanisme doorbreken

In onze wereld is de echte veel meer waard

Dan al je vergezochte grillen

We hebben dus al genoeg notaties

Wil je de overwinning?

Dus probeer harder

Moet eten?

Stop dan met zwelgen

Weer depressie

Waar zijn je eieren?

Luister vaker naar mij, niet naar hun provocaties

Je zit niet voor niets thuis als in een strafcel

Dit zijn geen redenen om te verdwijnen, maar een reden om te werken en niet te ontspannen

Waar komt deze stem vandaan?

Ik zal rustig antwoorden, zonder de ondervragingen te herhalen

Ik schrijf gewoon zo goed als ik kan

Terwijl de eindeloze honger me vertelt

Wat is het?

Hobby, ja, de honger naar roem met inkomen?

Maar ik voel alleen honger, mijn honger beheerst mij

Honger

Hoeveel woorden heb je nodig als je tot de rand vol zit?

Maar je voelt alleen honger, mijn honger beheerst mij

Honger

Het lijkt kalm, ook al wordt de kreet met de jaren luider

Je voelt alleen honger, jouw honger regeert hier

Honger

Beats zonder genade, maar ik ben hem dankbaar

Immers, alleen honger voelen, het werk zal klaar zijn